Το κόκκινο λάχανο αυτό είναι γρήγορης ανάπτυξης και αντέχει για μήνες μετά την ωρίμανση χωρίς συγκομιδή ή σε ψυγείο 2-3 C. Είναι τρυφερό και νόστιμο. Οι απαιτήσεις του σε νερό είναι μεγάλες. Το
Το κόκκινο λάχανο αυτό είναι γρήγορης ανάπτυξης και αντέχει για μήνες μετά την ωρίμανση χωρίς συγκομιδή ή σε ψυγείο 2-3 C. Είναι τρυφερό και νόστιμο. Οι απαιτήσεις του σε νερό είναι μεγάλες. Το λάχανο είναι πλούσιο σε βιταμίνη C και ανόργανα στοιχεία άκρως απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Τρώγεται είτε ωμό σε σαλάτες είτε μαγειρεμένο.
Καλλιέργεια: απόσταση μεταξύ των σειρών 50 cm και μεταξύ των σπόρων 50 cm.
Συγκαλλιέργειες & Συντροφικά φυτά: Καλλιεργείται με κρεμμύδια - πατάτες - φασκόμηλο - χαμομήλι - σέλινο - άνηθο - δυόσμο - δεντρολίβανο - θυμάρι - αψιθιά - ύσωπο - λεβάντα. Τα αρωματικά φυτά γενικώς διώχνουν τα σκουλήκια των λάχανων. Δεν καλλιεργούνται με ντομάτα - φασόλια - φράουλες.
<div class=""rte""><h2><strong>Σπόροι ΚΙΝΌΑ ή ΚΟΥΪΝΌΑ (Chenopodium quinoa)</strong></h2><h2><span style="color:#ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 700+- (2g) σπόροι.</strong></span></h2><p>Η κινόα ή κουϊνόα είναι θάμνος που οι σπόροι του τρώγονται και υπάρχουν σε πολλά χρώματα: άσπρο, κόκκινο, μαύρο αλλά και μπλε. Η επιστημονική του ονομασία είναι Chenopodium quinoa (Χηνοπόδιον η κινόα) και ανήκει στα ψευτοδημητριακά. Προέρχεται από τη Νότια Αμερική. Καλλιεργήθηκε από τους Ίνκας περίπου από το 3000 π.χ</p><p> </p><p><strong>Γενικά</strong></p><p>Η κινόα είχε μεγάλη διατροφική σημασία για τους προκολομβιανούς πολιτισμούς των Άνδεων. Ήταν η δεύτερη κύρια τροφή μετά την πατάτα και ακολουθούνταν από το καλαμπόκι. Η κινόα με την πρώτη ματιά μοιάζει μορφολογικά με το πολύ γνωστό ζιζάνιο λουβουδιά και χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη ποικιλία χρωμάτων των ταξιανθιών και των καρπών της.</p><p> </p><p>Σήμερα χαίρει υψηλής εκτίμησης για τη διατροφική του αξία και τα Ηνωμένα Έθνη το έχουν κατατάξει ως υπερτροφή για την υψηλή του περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη (13%).</p><p> </p><p>Σε αντίθεση με το ρύζι ή το σιτάρι, τα οποία έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε λυσίνη, η κινόα περιέχει ισορροπημένη περιεκτικότητα σε ουσιώδη αμινοξέα για τους ανθρώπους, κάνοντας το ασυνήθιστα πλήρες είδος διατροφής.</p><p> </p><p>Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται λιγότερη πρωτεΐνη κινόα από πρωτεΐνη σιταριού για τις ανάγκες μας.</p><p> </p><p>Μολονότι στην πράξη είναι ένας σπόρος, η κινόα θεωρείται πλήρες δημητριακό και μια καλή πηγή φυτικών ινών.</p><p> </p><p>Η κινόα επιπλέον περιέχει Ωμέγα 3 λιπαρά, τα οποία δε βλάπτουν την καρδιά. Επίσης είναι καλή πηγή φωσφόρου και έχει πολύ μαγνήσιο και σίδηρο. Δεν έχει γλουτένη και χωνεύεται εύκολα.</p><p> </p><p>Οι χώρες με τη μεγαλύτερη παραγωγή κινόας είναι η Βολιβία, το Περού και ο Ισημερινός. Τα τελευταία χρόνια η παραγωγή της βρίσκεται σε διαδικασία επέκτασης σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές του πλανήτη, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, καθώς το φυτό ευδοκιμεί εύκολα σε ορισμένες ελληνικές εδαφοκλιματικές συνθήκες και είναι ανθεκτικό στην ξηρασία και την αλατότητα.</p><p> </p><p>Οι σε ποσοστό % Ημερήσιων Αναγκών Τιμές αναφέρονται σε διατροφή 2000 θερμίδων. Ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός σε θερμίδες, οι τιμές αυτές μπορεί να είναι υψηλότερες (αθλητές, χειρωνακτικές εργασίες) ή χαμηλότερες (καθιστική εργασία).</p><p> </p><p>Παραπάνω αναφέρονται μόνο τα απαραίτητα αμινοξέα: είναι αυτά που δε μπορούν να σχηματιστούν από τον ανθρώπινο οργανισμό και πρέπει να ληφθούν έτοιμα.</p></div>
<h2 class=""><strong>Σπόροι Σινάπι λευκό (Sinapis alba)</strong></h2>
<h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για το πακέτο των 180 (1 g) σπόρους.</strong></span></h2>
<p>Sinapis alba ή Σινάπι λευκό που οι σπόροι του χρησιμοποιούνται στην παραγωγή της μουστάρδας.</p>
<p>Οι σπόροι είναι πολύ μικροί, σκληροί, ολοστρόγγυλοι και το χρώμα τους κινείται ανάμεσα στο κίτρινο και το κιτρινοκαφέ.</p>
<p>Αρώματα & γεύση: Ο κίτρινος σιναπόσπορος όταν είναι ολόκληρος, πρακτικά δεν έχει άρωμα, ενώ στο στόμα αφήνει μια υπόπικρη αίσθηση. Μόλις όμως σπάσει ή γίνει σκόνη και έλθει σε επαφή με υγρό, ενεργοποιούνται μια σειρά από χημικές αντιδράσεις, που καταλήγουν στη χαρακτηριστική, θερμή, ελαφρά επιθετική γεύση, με τις γήινες νότες.</p>
<p>Στην κουζίνα: Χρησιμοποιούνται ολόκληροι σε πίκλες, τουρσιά, μαρινάδες, ακόμα και στην άλμη για ελιές. Σε αρκετές περιοχές της Ινδίας, τους καβουρδίζουν σε λάδι μέχρι να «σκάσουν» και τους χρησιμοποιούν ως μπαχαρικό. Βέβαια, η πιο συνηθισμένη χρήση τους είναι σε μορφή σκόνης, τη σκόνη μουστάρδας, που αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μπαχαρικά της αγγλικής κουζίνας, όπου, αραιωμένη με νερό, προστίθεται στα μαγειρευτά της κατσαρόλας και σε διάφορες σάλτσες. Μπορεί να προστεθεί σε μαρινάδες, σε σάλτσες για το μπαρμπεκιού που προορίζονται για κοτόπουλο και ψάρια, αλλά και σε βινεγκρέτ.</p>
<p>Ταιριάσματα: Συνδυάζεται με το ξερό θυμάρι, το δεντρολίβανο και τη ρίγανη, αλλά και με την πάπρικα. Ανακατεμένο με νερό ή ξίδι, το κίτρινο σινάπι συνδυάζεται με ανθό αλατιού, μαύρο πιπέρι, σκόνη σκόρδου, μαύρη ζάχαρη για να δώσει σάλτσες για το μαρινάρισμα κρεατικών και ψαριών.</p>
<h2 class=""><strong>Σπόρος Γκίγκο (Ginkgo biloba)</strong></h2>
<h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.</strong></span></h2>
<p>Γυμνόσπερμο, πανάρχαιο φυτό, το γκίγκο ή και γκίνγκο είναι το μοναδικό επιζών είδος της οικογένειας των Γκινγκοειδών στην τάξη των Γκινγκωδών. Κατέχει ξεχωριστή θέση στο εξελικτικό δέντρο καθώς είναι ο μοναδικός ζωντανός κρίκος ανάμεσα στις φτέρες και τα κωνοφόρα.</p>
<p><strong>Ετυμολογία</strong></p>
<p>Η ονομασία προέρχεται από την κινέζικη λέξη Ginkyo που σημαίνει ασημένιο βερύκοκο (gin=ασήμι, kyo=βερύκοκο).</p>
<p><strong>Ιστορία</strong></p>
<p>Τα πρώτα γκίγκο εμφανίστηκαν πριν από 270 εκατομμύρια χρόνια, στην Πέρμια περίοδο. Κατά τη διάρκεια της μέσης Ιουράσιας περιόδου υπήρξε μια τεράστια αύξηση σε είδη με μέγιστη βιοποικιλότητα στην Κρητιδική περίοδο (144 εκατομμύρια χρόνια πριν) σε περιοχές γνωστές σήμερα ως Ασία, Ευρώπη και Βόρεια Αμερική. Εξαιτίας κατακλυσμιαίων καταστροφών και σταδιακής αλλαγής του κλίματος, το γκίγκο εξαφανίστηκε από τη Βόρεια Αμερική πριν από 7 εκατομμύρια χρόνια και από την Ευρώπη πριν από 2,5 εκατομμύρια χρόνια. Σήμερα αυτοφύεται κυρίως σε περιοχές της νοτιοδυτικής και ανατολικής Κίνας, αλλά το συναντάμε και σε ναούς στην Κορέα και την Ιαπωνία επειδή έχει συμβολική σημασία στον Κομφουκισμό.</p>
<p><strong>Χαρακτηριστικά</strong></p>
<p>Αν και γυμνόσπερμο, είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, όμορφο, φυλλοβόλο δέντρο. Το φθινόπωρο τα φύλλα του αλλάζουν χρώμα και από πράσινα γίνονται χρυσαφιά. Φτάνει σε ύψος τα 50 μέτρα και ο κορμός του είναι κυλινδρικός, έχοντας διάμετρο μέχρι και 3 μέτρα. Ο φλοιός του είναι χρώματος γκρι με βαθιές αυλακώσεις. Τα φύλλα του είναι μεγάλα, πλατιά, σε σχήμα βεντάλιας με μήκος 9 εκατοστά και πλάτος που φτάνει και τα 15 εκατοστά. Διαιρούνται σε δύο χαρακτηριστικούς λοβούς που φέρουν στη μέση μία κεντρική τομή. Οι καρποί του δέντρου έχουν ασημένιο χρώμα και περιβάλλονται από ένα σαρκώδες περίβλημα με έντονη δυσάρεστη οσμή σαν χαλασμένο βούτυρο εξαιτίας της παρουσίας βουτυρικού οξέος. Ο τρόπος ανάπτυξης είναι γενικά στενός στα νεαρά δέντρα και πλαταίνει πραγματικά μόνο όταν φτάσουν τα 100 χρόνια περίπου. Σε αντίθεση με άλλα γυμνόσπερμα, τα γκίγκο έχουν χωριστά φύλα. Αυτό σημαίνει ότι το θηλυκό δέντρο χρειάζεται την παρουσία ενός αρσενικού προκειμένου να γονιμοποιηθεί. Περιστασιακά και τα δύο φύλα βρίσκονται στο ίδιο δέντρο.</p>
<p><strong>Καλλιέργεια</strong></p>
<p>Το γκίγκο καλλιεργείται ως καλλωπιστικό σε πάρκα και κήπους. Είναι εκπληκτικά σκληρό και ανθεκτικό σε όλες τις μορφές μόλυνσης, γι'αυτό το λόγο είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για αστικές περιοχές. Ευδοκιμεί καλύτερα σε όξινα, καλά αποστραγγιζόμενα, αμμώδη εδάφη.</p>
<p><strong>Χρήσεις</strong></p>
<p>Από τα φύλλα του παρασκευάζεται φάρμακο, που χρησιμοποιείται στη θεραπεία διαφόρων παθήσεων του κυκλοφορικού. Στην Κινέζικη Ιατρική ο καρπός του χρησιμοποιούνταν ανέκαθεν για τις αντιβηχικές, χωνευτικές και διουρητικές του ιδιότητες. Επίσης οι καρποί του χρησιμοποιούνται στο πιάτο "Η απόλαυση του Βούδα"</p>
<h2><strong><span class="tlid-translation translation" lang="el" xml:lang="el"><span title="">Πώς να βλαστήσουν τους σπόρους Ginkgo:</span></span></strong></h2>
<p><a href="https://rickshory.wordpress.com/2016/02/03/germinating-ginkgo-seeds/" target="_blank" rel="noreferrer noopener"><strong>https://rickshory.wordpress.com/2016/02/03/germinating-ginkgo-seeds/</strong></a></p>
<div>
<h2><strong>Ραντίτσιο - Ραδίκια Σπόροι '' Red Verona ''</strong></h2>
<h2 class=""><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 500 σπόροι (1g).</strong></span></h2>
<div>Small, red, cabbage-like heads ready to pick in fall. Leaves are sharp-flavored, use sparingly in green salads. May also be sautéed, steamed or grilled with meats. Garden Hints: Do not plant too early in spring or plants may bolt (go to seed). In early fall, cut off all leaves above the crown. New growth in cool weather produces the small, red, cabbage-like heads.</div>
<div>Sun: Full Sun </div>
<div>Spread: 4 inches</div>
<div>Height: 6 inches</div>
<div>Days to Maturity: 90 days</div>
<div>Sowing Method: Direct Sow</div>
</div>
Το κόκκινο λάχανο αυτό είναι γρήγορης ανάπτυξης και αντέχει για μήνες μετά την ωρίμανση χωρίς συγκομιδή ή σε ψυγείο 2-3 C. Είναι τρυφερό και νόστιμο. Οι απαιτήσεις του σε νερό είναι μεγάλες. Το