Σπόροι ντομάτας Pink Accordion

5/ 5

<h2 class=""><strong>Σπόροι Popcorn - Αναπτύξτε τη δική σας</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>Τιμή για Πακέτο από 50 (10g) σπόρους.</strong></span></h2> <p>100% φυσικό POPCORN</p> <p>ΜΗ ΓΤΟ, ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΗ. ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗ!</p> <p><span>Το&nbsp;</span><b>Ποπ κορν</b><span>&nbsp;(</span><i>σκασμένο καλαμπόκι</i><span>), ή αλλιώς&nbsp;</span><i><b>Πατλάκια</b></i><span>&nbsp;ή&nbsp;</span><i><b>Πασπάτα</b></i><span>&nbsp;ή&nbsp;</span><i><b>Σιταροπούλλα</b></i><span>&nbsp;ή&nbsp;</span><i><b>Παπαλούτσες</b></i><span>&nbsp;ή&nbsp;</span><i><b>Τσακλία</b></i><span>&nbsp;(στην Ποντιακή διάλεκτο) ή "</span><i><b>Κοκονέλες</b></i><span>" (στην Κέρκυρα) ή «</span><i><b>Τσατ πατ</b></i><span>» (στην Καβάλα) ή σίταρους, ή Σιταροπούλλα - Σιταροπούλλες (στη Κύπρο) ή&nbsp;</span><i><b>Βαμπουλίτσες</b></i><span>&nbsp;(στον Τρανόβαλτο Κοζάνης),&nbsp;</span><b><i>Παπαρδέλες</i><span>&nbsp;</span>(στο Νεοχώρι Υπάτης),</b><span>&nbsp;είναι&nbsp;</span>καλαμπόκι<span>&nbsp;το οποίο έχει φουσκώσει αφού έχει θερμανθεί. Το καλαμπόκι είναι σε θέση να σκάσει γιατί, σε αντίθεση με άλλα&nbsp;</span>δημητριακά<span>, οι πυρήνες του έχουν φλοιό που το προστατεύει από την&nbsp;</span>υγρασία<span>&nbsp;και έχει μια παχιά&nbsp;</span>αμυλούχο<span>&nbsp;γέμιση. Αυτό επιτρέπει στην πίεση να αυξάνεται σταδιακά στο εσωτερικό μέχρι τελικά να «σκάσει». Πλέον, ορισμένα στελέχη του καλαμποκιού καλλιεργούνται αποκλειστικά για να χρησιμοποιηθούν για παρασκευή ποπ κορν.</span></p> <script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VE 104 (10g)

5/ 5

<h2><strong>Σπόροι&nbsp;Κερασιά&nbsp;(φυτό) (Prunus Avium)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>Τιμήγιατοπακέτοτων 10 σπόροι.</strong></span><span><span style="color: #ff0000;"><strong><br></strong></span></span></h2> <p>Η κερασιά είναι αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό που ανήκει στο γένος Προύμνη (Prunus), στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae) και είναι συγγενής της βυσσινιάς.</p> <p>Είναι φυλλοβόλο δέντρο με ύψος που φτάνει και τα 20 μέτρα. Έχει την επιστημονική ονομασία Prunus avia (προύνος των πτηνών). Καταγωγή του είναι η περιοχή του Καυκάσου και έφτασε στην Ευρώπη πολύ γρήγορα ενώ όλες οι ποικιλίες της προέρχονται από την αγριοκερασιά, που χρησιμοποιείται για τον πολλαπλασιασμό της και σήμερα μέσω εμβολιασμού. Το περίεργο είναι ότι η βυσσινιά προήλθε από φυσικό υβρίδιο κερασιάς ενώ ο περισσότερος κόσμος πιστεύει το αντίθετο.</p> <p>Τα κλαδιά της είναι όρθια, ο κορμός της είναι λείος γκρίζου χρώματος και τα φύλλα της είναι μεγάλα και ελλειψοειδή. Τα άνθη της είναι μεγάλα, λευκά και είναι οργανωμένα σε ταξιανθίες, φύονται δε ανά 3-6 σε κάθε οφθαλμό.</p> <p>Η κερασιά καλλιεργείται για το νόστιμο καρπό της, το κεράσι, ενώ υπάρχουν και ποικιλίες που καλλιεργούνται ως καλλωπιστικά δέντρα. Χρησιμοποιείται όμως και το ξύλο της, που είναι ανθεκτικό στην υγρασία, στην κατασκευή επίπλων αλλά και μουσικών οργάνων και ηχείων, καθώς δίνει καλύτερη ακουστική.</p> <p>Η κερασιά ζει περίπου 60 χρόνια και η καρποφορία αρχίζει από τον 4ο χρόνο της ζωής της, ενώ μεγάλες αποδόσεις έχει μετά τον 20ό χρόνο. Ανθίζει σχετικά νωρίς και έτσι είναι δυνατό να υποστεί ζημιές στους ανθούς της από παγετό ή δυνατό ψύχος. Ευδοκιμεί σε διάφορους τύπους εδαφών και προτιμά κυρίως αυτά που δεν περιέχουν ασβέστιο. Πριν να δημιουργηθεί ένας κερασεώνας πρέπει να γίνει βαθύ όργωμα και καλή κατεργασία του εδάφους.</p> <p>Υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες κερασιάς που βασικά χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, αυτές που έχουν απαλή σάρκα και αυτές που έχουν τραγανή. Στην Ελλάδα καλλιεργούνται αρκετές ποικιλίες ενώ τα κεράσια που παράγονται θεωρούνται εξαιρετικής ποιότητας. Πιο γνωστές ποικιλίες είναι η κερασιά Ρουπκόβου, που παράγει τα τραγανά κεράσια της Έδεσσας, η πετροκερασιά, με τα τραγανά και νόστιμα πετροκέρασα που φέρουν μία χαρακτηριστική γραμμή στο μέσο του καρπού και η κερασιά των βοδενών με τα μεγάλα και νόστιμα κεράσια. Τα κεράσια που παράγονται από τις πιο πάνω ποικιλίες, εκτός από την εγχώρια κατανάλωση, εξάγονται. Άλλες ποικιλίες είναι η τραγανή Βόλου, η Ναπολέων,που έχει μεγάλη παραγωγή κερασιών και η καλλιέργεια της αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια και η φράουλα Βόλου.</p> <p>Η Τουρκία είναι πρώτη στον κόσμο σε παραγωγή κερασιών. Ακολουθούν οι Η.Π.Α., το Ιράν, η Ουκρανία και η Γερμανία. Η Ελλάδα έχει την 10η θέση στον κόσμο με 43.000 τόνους ετησίως.</p><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

V 98 (2g)

5/ 5

<div id="idTab1" class="rte"> <h2><strong>Σπόρος λινάρι επιστ. Λίνον (Linum usitatissimum)</strong></h2> <h2 class=""><span style="color: #f80000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 120 (1g) σπόρους.</strong></span></h2> <p>Αγγειόσπερμο, ποώδες, δικότυλο φυτό το λινάρι επιστ. Λίνον (Linum) ανήκει στην τάξη Λινώδη και στην οικογένεια Λινίδες με 230 περίπου είδη των εύκρατων περιοχών και των περιοχών της Μεσογείου.</p> <p>Το λινάρι καλλιεργείται για τις κλωστικές ίνες του από τις οποίες κατασκευάζονται λινά νήματα και υφάσματα.</p> <p><strong>Καταγωγή &amp; εξάπλωση</strong></p> <p>Η καταγωγή του είναι από την Ασία και είναι ένα από τα αρχαιότερα κλωστικά φυτά. Δείγματα λινών υφασμάτων βρέθηκαν σε ανασκαφές σε άριστη κατάσταση και χρονολογούνται από τη νεολιθική εποχή. Στην Αίγυπτο το 3400 π.Χ. κατασκεύαζαν υφάσματα και ρούχα από λινάρι. Στις πυραμίδες μερικές από τις μούμιες ήταν τυλιγμένες με λεπτές λωρίδες από λινό ύφασμα. Από την Αίγυπτο το λινάρι διαδόθηκε στις άλλες χώρες της Μεσογείου και στη συνέχεια στην υπόλοιπη Ευρώπη.</p> <p><strong>Χαρακτηριστικά</strong></p> <p>Το λινάρι είναι ετήσιο φυτό και οι κυριότερες ποικιλίες του είναι δύο. Αυτές που καλλιεργούνται για τις ίνες τους και λέγονται κλωστικές και αυτές που καλλιεργούνται για τους σπόρους τους από τα οποία βγαίνει ένα είδος λαδιού, το λινέλαιο. Οι τελευταίες λέγονται ελαιοδοτικές ποικιλίες. Το ύψος του φυτού στις κλωστικές ποικιλίες φτάνει το 1,5 μέτρο, ενώ στις ελαιοδοτικές το ένα.</p> <p>Τα άνθη του έχουν πέντε πέταλα και είναι χρώματος γαλάζιου ή μπλε, σπανιότερα λευκού ή απαλού ροζ. Τα φύλλα του είναι χωρίς μίσχο, λογχοειδή και πέφτουν όταν το φυτό ωριμάζει. Ο καρπός είναι κάψα και περιέχει 10 περίπου γυαλιστερά, ωοειδή σπόρια. Στο φλοιό του βλαστού υπάρχουν πολλές ίνες που τον σταθεροποιούν. Αυτές οι κλωστικές ίνες χρησιμοποιούνται στην κατασκευή νημάτων και υφασμάτων. Σε κάθε βλαστό υπάρχουν γύρω στις 40 δέσμες ινών και κάθε δέσμη έχει μήκος 25 έως 70 εκατοστά. Οι ίνες αποτελούνται από μεμονωμένα κυλινδρικά κύτταρα που συγκρατούνται μεταξύ τους από διάφορες κολλώδεις ουσίες.</p> <p>Το λινάρι ευδοκιμεί σε εύκρατα κλίματα χωρίς μεγάλες και έντονες βροχοπτώσεις. Στις περισσότερες περιοχές το λινάρι φυτεύεται κάθε 5 χρόνια στο ίδιο χωράφι γιατί είναι ιδιαίτερα απαιτητικό στην άντληση θρεπτικών ουσιών από το έδαφος με συνέπεια την εξάντληση του εδάφους. Η συγκομιδή γίνεται όταν πέσουν τα φύλλα ένα περίπου μήνα μετά την εμφάνιση των πρώτων ανθών. Γίνεται με μηχανικό ξερίζωμα και τα ξεριζωμένα φυτά τοποθετούνται σε ειδικούς χώρους μέχρι να ξεραθούν. Στη συνέχεια αποχωρίζονται τα περιττά σώματα και οι καρποί που περιέχουν τα ελαιώδη σπόρια και οι αποξηραμένοι βλαστοί γίνονται δεμάτια και προωθούνται για περαιτέρω επεξεργασία.</p> <p>Στα ψυχρότερα κλίματα η κλωστή του λιναριού γίνεται λεπτή. Στα ζεστά κλίματα κάνει χοντρή κλωστή. Το πυκνοσπαρμένο λινάρι κάνει καλή (ψιλή) κλωστή, το μέτριο κλωστή και σπόρο και το αραιό σπόρο.</p> <p><strong>Χρήσεις</strong></p> <p>Για την εξαγωγή ινών το λινάρι πρέπει, αφού ξηρανθεί, να μπει για 8-10 ημέρες στο νερό να σαπίσει. Το σάπισμα ή μούσκεμα του λιναριού μπορεί να γίνει και μέσα σε βαλτόνερο, για να γίνει όμως καλύτερη η ποιότητα του πρέπει να μπει σε καθαρό νερό. Μπορεί ακόμα να μπει και σε χαντάκι που να τρέχει σιγανά νερό, γιατί αν τρέχει δυνατά η κλωστή του σκληραίνεται και χάνει το φίνο χρώμα της. Το νερό πρέπει να σκεπάζει το λινάρι. Το μούσκεμα του λιναριού γίνεται και σε αλμυρό νερό, αλλά οι ίνες δεν είναι τόσο καλής ποιότητας. Η κλωστή του λιναριού που μουσκεύεται σε στεκούμενο γλυκό νερό γίνεται πιο σταχτιά και πιο μαλακή, δηλαδή καλύτερη σε ποιότητα από τη κλωστή του λιναριού που σάπισε σε τρεχούμενο. Το ασβεστούχο ή σιδηρούχο νερό είναι ακατάλληλο. Στη συνέχεια απλώνεται 10-15 ημέρες στον ήλιο και όταν ξηρανθεί εντελώς διαχωρίζονται οι κλωστικές ίνες από τον φλοιό των φυτών. Οι κλωστικές ίνες του έχουν μεγάλη χρονική αντοχή, καλή στιλπνότητα και εύκολη επεξεργασία. Είναι ανθεκτικές στις διάφορες προσβολές από μύκητες και μικροοργανισμούς και ανθεκτικότερες από αυτές του βαμβακιού. Μπορούν ακόμα να αποχρωματιστούν αλλά η βαφή τους είναι δύσκολη γιατί δεν διαπερνώνται εύκολα.</p> <p>Τα υφάσματα που παράγονται από το λινάρι είναι τα γνωστά λινά υφάσματα, εξαιρετικής ποιότητας. Οι ίνες του λιναριού έχουν μικρή ελαστικότητα και σκληρή υφή και είναι η αιτία που τα λινά υφάσματα τσαλακώνονται εύκολα και το σιδέρωμα τους είναι πολύ δύσκολο. Με ειδικές επεξεργασίες το πρόβλημα αυτό ελαττώνεται. Τα λινά ρούχα είναι εξαιρετικά δροσερά επειδή το λινάρι έχει τη δυνατότητα να απορροφά και να απελευθερώνει υγρασία. Τα υφάσματα από λινάρι εκτός από την παραγωγή ρούχων χρησιμοποιούνται για την επένδυση των επίπλων. Κατώτερης ποιότητας λινάρια χρησιμοποιούνται στην κατασκευή σάκων και διάφορων μουσαμάδων. Τα υπολείμματα τους χρησιμοποιούνται στη χαρτοποιία στην κατασκευή χαρτιών πολυτελείας, επιστολογραφίας κ.λ.π.</p> <p>Το δεύτερο σημαντικό προϊόν του είναι ο λιναρόσπορος, με σημαντικές διατροφικές και θεραπευτικές ιδιότητες γνωστές από την αρχαιότητα σε αναφορές από τον Ιπποκράτη, το Γαληνό κ.α. Ο λιναρόσπορος περιέχει 25-40% λινέλαιο . Το χρώμα του είναι κίτρινο, η θερμοκρασία πήξεώς του είναι οι -20 βαθμοί Κελσίου. Τα κατάλοιπα μετά την εξαγωγή του λινελαίου χρησιμοποιούνται ως προσμίξεις σε ζωοτροφές.</p> <p>Το λινέλαιο με την προσθήκη διαφόρων αλεύρων χρησιμοποιείται ως κτηνοτροφή αφού είναι πλούσιο σε ιχνοστοιχεία. Επίσης στη φαρμακευτική σε διάφορες παθήσεις του αναπνευστικού και του στομάχου καθώς και στην παρασκευή διαφόρων αλοιφών.</p> <p><strong>Παραγωγή</strong></p> <p>Η Ρωσία έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή λιναριού στον κόσμο με 250.000 τόνους ετησίως και πάνω από το ¼ της παγκόσμιας παραγωγής. Ακολουθούν η Γαλλία, η Λευκορωσία, η Ινδία και η Λιθουανία. Στην Ελλάδα η καλλιέργεια του είναι σε μικρή έκταση και περιορίζεται στη Μεσσηνία. Το κλίμα δεν ευνοεί τη παραγωγή ίνας καλής ποιότητας και η καλλιέργεια γίνεται κυρίως για την παραγωγή λιναρόσπορου. Εκτός από το Λίνον το χρησιμώτατον ή Λίνον το ωφελιμότατον[1] (Linum usitatissimum) στην Ελλάδα υπάρχουν γύρω στα 15 είδη που είναι αυτοφυή και είναι κοινώς γνωστά ως αγριολινάρια.</p> <p><strong>Ο λιναρόσπορος στη λαϊκή ιατρική</strong></p> <p>Αν και σήμερα στην πράξη πολύ λίγο χρησιμοποιείται ο λιναρόσπορος για θεραπευτικούς σκοπούς, κατά το παρελθόν η χρήση του ήταν αρκετά διαδεδομένη. Η λαϊκή ιατρική, η οποία ανέδειξε πρώτη ως ένα βαθμό τις φαρμακευτικές ιδιότητες του λιναρόσπορου, σήμερα ενισχύεται από τη σύγχρονη ιατρική, καθώς και από τη διατροφική έρευνα και αναδεικνύεται ο λιναρόσπορος και τα προϊόντα του ως πολύτιμα διατροφικά-φαρμακευτικά προϊόντα που δικαιώνουν την αρχή του Ιπποκράτη: Η τροφή σου το φάρμακό σου και το φάρμακό σου η τροφή σου. Η χρήση του λιναρόσπορου σε πυώδη σπυριά υπό μορφή καταπλάσματος ήταν από τις πιο συνηθισμένες. Σαν υπακτικό, οι σπόροι έχουν και θεραπευτική επίδραση διότι ρυθμίζουν και τακτοποιούν τις κενώσεις. Το αφέψημα κάνει καλό στα βρογχικά, στην πνευμονία, στις πέτρες της χολής, στους ρευματικούς πόνους, καθώς και σε κάθε είδος φλεγμονές.</p> <p><strong>Ο λιναρόσπορος πηγή ω-3 λιπαρών οξέων</strong></p> <p>Το λινέλαιο είναι εύκολο στη χρήση του και η περιεκτικότητά του σε ω-3 είναι πολύ υψηλή. Το καθαρό λινέλαιο μπορεί να προστεθεί σε φαγητά. Είναι όμως προϊόν το οποίο οξειδώνεται και ταγγίζει πολύ γρήγορα κα πρέπει να φυλάσσεται επιμελώς. Αν κατά την εξαγωγή του η θερμοκρασία είναι πολύ υψηλή, μπορεί ορισμένα συστατικά του να υποστούν υποβάθμιση. Επί πλέον στο λινέλαιο δεν μεταφέρονται οι διαιτητικές ίνες καθώς και τα αντιοξειδωτικά του λιναρόσπορου. Ο λιναρόσπορος περιέχει πολλές βιταμίνες, ιδίως του συμπλέγματος Β.</p> <p><strong>Επιπτώσεις</strong></p> <p>Η μακροχρόνια χρήση και η χρήση σε μεγάλες δόσεις του λιναρόσπορου μπορούν να προκαλέσουν γενετικές ανωμαλίες, λοιμώξεις, τραύματα στους όρχεις, ορμονική ανισορροπία. Επίσης: υπογονιμότητα, προβλήματα με την κινητικότητα σπέρματος ή τη μορφολογία.</p> </div><script src="//cdn.public.n1ed.com/G3OMDFLT/widgets.js"></script>

VE 215 (1g)

5/ 5

<h2><strong>Γίγαντας λευκοί σπόροι σύκων από τη Δαλματία (Fico ottato (dottato))</strong></h2><h2><span style="color: #ff0000;" data-mce-style="color: #ff0000;"><strong>Τιμή για το πακέτο των 20 σπόροι.</strong></span></h2><p>Φέρσαμε προσωπικά αυτό το σύκο από την Ερζεγοβίνη για πρώτη φορά στις 10 Αυγούστου 20 Αυγούστου. Όπως μπορείτε να δείτε από τις φωτογραφίες μας, τα φρούτα είναι τεράστια και έχουν μέσο βάρος 100 - 130 γραμμάρια.</p><p>Το λευκό σύκο είναι μια παλιά ιταλική ποικιλία γνωστή ως Fico ottato (dottato). Έχει πλούσια ανάπτυξη και υψηλή πυραμιδική κορώνα. Το λευκό σύκο είναι μια ποικιλία πολύ υψηλών αποδόσεων.</p><p>Το λευκό σύκο είναι δίφυλλο, είναι μια πολύ παλιά ποικιλία του σύκου. Τα φρούτα είναι πολύ μεγάλα. Η σάρκα είναι γλυκιά και το χρώμα του καρπού είναι κίτρινο-πράσινο. Είναι ένα καταπράσινο δέντρο, έχει άφθονα φρούτα και ανθίζει δύο φορές.</p><p>Το λευκό σύκο ωριμάζει στα τέλη Ιουλίου και στις αρχές Σεπτεμβρίου και η περίοδος ωρίμανσης είναι μικρή (ένας μήνας).</p><p>Η άνοιξη ανθίζει από εκφυλισμένα γυναικεία λουλούδια, σαρκώδη και μεγαλώνει σε κανονικό μέγεθος, αλλά ποτέ δεν είναι βρώσιμο. Η θερινή ταξιανθία αναπτύσσει ένα βρώσιμο φρούτο, επιμηκυμένο από έναν κοντό λαιμό και μπορεί να φτάσει σε βάρος πάνω από 150 g.</p><p>Τα φρούτα είναι καλής ποιότητας, κατάλληλα για μεταφορά και κατανάλωση σε φρέσκια κατάσταση και στέγνωμα. Η σάρκα είναι ανοιχτόλευκη κάτω από το δέρμα και απαλό μέλι στο εσωτερικό, πολύ ζουμερή, ευχάριστα γλυκιά.</p><p>Λευκό σύκο πολύ διαδεδομένο στην κοιλάδα Neretva στη νότια και κεντρική Δαλματία.</p><p>Τα φρούτα έχουν μεγάλη διατροφική και θρεπτική αξία, και φάρμακα για στομαχικές παθήσεις, αναιμία κ.λπ.</p><p>Το λευκό σύκο καταναλώνεται φρέσκο, ξηρό, όπως μαρμελάδα, γλυκό, κομπόστα, ζελέ και χυμό.</p><p>Λόγω της θρεπτικής του σύνθεσης και των φαρμακευτικών ιδιοτήτων του, η συκιά αυξάνεται πάνω από πολλούς τύπους φρούτων. Όλοι γνωρίζουμε ήδη ότι έχει αποδειχθεί ότι σβήνει τις ρυτίδες και αναζωογονεί, και επίσης γνωρίζουμε ότι το σύκο ή το φύλλο σύκου ήταν το πρώτο ρούχο πριν από πολύ καιρό.</p><p>Τα φρούτα του σύκου είναι πολύ θρεπτικά και έχουν υψηλή διατροφική θεραπευτική αξία. Είναι ιδιαίτερα σε ζήτηση σε φρέσκια κατάσταση κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, αλλά επίσης επεξεργάζονται διαφορετικά κατά τη διάρκεια του έτους, κυρίως ως αποξηραμένα φρούτα (αποξηραμένα σύκα).</p>

V 19 GWF (20 S)