Gewone smeerwortel zaden (Symphytum officinale)

Smeerwortelzaad (Symphytum officinale)

Prijs voor een verpakking met 5 zaden.

Een van de meest bruikbare planten op de volkstuin met het breedste toepassingsbereik in een permacultuursysteem van alle planten. Smeerwortel is een kruidachtige, meerjarige plant met grote, harige bladeren en groeit in een rozet tot 1 m hoog. De mauve bloemen zijn klokvormig en staan in trossen die zeer aantrekkelijk zijn voor insecten. De bladeren zijn een nuttige toevoeging aan compost of worden gebruikt als mulch, omdat ze silica, stikstof, magnesium, calcium, kalium en ijzer bevatten. Smeerwortelbladeren bevatten ongeveer 17% stikstof (paardenmest ongeveer 14%) en de bladeren verteren gemakkelijk wanneer ze in water worden geweekt tot organische vloeibare mest. Smeerwortel groeit in elke grondsoort, bij voorkeur vochtig, in de zon of halfschaduw.

• Zaai van maart tot juni op een zaaibed of in potten binnenshuis. Het is verstandig om de zaden 14-28 dagen in een gekoelde omgeving (koelkast) te plaatsen om ze te activeren vóór het zaaien, wat de kiemkracht verbetert.
• Zaai de zaden dun, 12 mm diep in gaten met een tussenruimte van 30 cm. Kan ook in potten of bakken onder glas worden gezaaid en verplant.
• Verplant ze wanneer ze groot genoeg zijn om te hanteren, tot een afstand van 60 cm (2 voet) tussen de planten.
• Geef de plant voldoende water tot hij goed aangeslagen is. De bladeren kunnen gedurende de zomer en herfst regelmatig worden afgeknipt.

WIKIPEDIA:

Symphytum officinale is een vaste plant bloeiende plant uit de familie Boraginaceae . Samen met vierendertig andere soorten Symphytum staat hij bekend als smeerwortel . Om hem te onderscheiden van andere leden van het geslacht Symphytum , staat deze soort bekend als gewone smeerwortel ^[1] of echte smeerwortel ^[2] . Andere Engelse namen zijn Quaker smeerwortel , gekweekte smeerwortel [ ^2]. boneset , knitbone , consound en slippery-root . ^[3] Het is inheems in Europa en groeit op vochtige, grassige plaatsen. Het komt lokaal veel voor in heel Ierland en Groot-Brittannië op rivieroevers en sloten. Het komt elders voor, waaronder in Noord-Amerika, als geïntroduceerde soort en soms als onkruid . De bloemen worden vooral bezocht door hommels . ^[4] Intern of langdurig topisch gebruik van smeerwortel wordt afgeraden vanwege het sterke potentieel om levertoxiciteit te veroorzaken . ^[5]

Geschiedenis

Eeuwenlang werd smeerwortel in Azië, Europa en het Verenigd Koninkrijk verbouwd als groente en kruidengeneeskunde. ^{[5] [6] [7]} De vroege algemene namen, breibeen of beenderstel , weerspiegelen het historische gebruik door poultices van bladeren en wortels om verstuikingen, kneuzingen of botbreuken te behandelen. ^{[5] [6]}

Beschrijving en botanie

Smeerwortel is een meerjarige plant die voorkomt in vochtige graslanden in West-Azië, Europa en Noord-Amerika. ^[7] De winterharde plant kan een hoogte bereiken van 30 tot 90 cm. ^[7] Het is een meerjarige kruidachtige plant met een zwarte, raap-achtige wortel en grote, harige, brede bladeren. De plant draagt kleine, klokvormige bloemen in verschillende kleuren, meestal crème of paarsachtig, die soms ook gestreept kunnen zijn.

Een veel voorkomende hybride wordt gevormd tussen Symphytum officinale En S. asperum , Symphytum × uplandicum , bekend als Russische smeerwortel, die wijdverbreid is op de Britse Eilanden en die kruist met S. officinale . Vergeleken met S. officinale , S. × uplandicum is over het algemeen borsteliger en heeft bloemen die de neiging hebben blauwer of violetter te zijn. ^[8] De plant produceert een aanzienlijke hoeveelheid nectar vergeleken met andere geteste Britse planten. ^[9]

Traditionele geneeskunde

In folklore, Symphytum officinale wortels werden gebruikt in traditionele geneeskunde intern (als een kruidenthee of tinctuur) of uitwendig (als zalf, kompressen of alcoholische vertering) voor de behandeling van verschillende aandoeningen, ^{[5] [7] [10]} ook vaak gebruikt als behandeling voor het verminderen van de pijn van artrose. ^[11] Uit een onderzoek uit 2013 naar klinische studies waarin het mogelijke effect van smeerwortel op artrose werd beoordeeld, bleek dat de kwaliteit van het onderzoek te laag was om conclusies te kunnen trekken over de werkzaamheid en veiligheid ervan. ^[11] In Europa waren er in 2015 geen smeerwortelproducten voor oraal gebruik, terwijl de producten voor plaatselijke toepassing ter behandeling van kneuzingen of gewrichtspijn werden geëvalueerd als risicodragend voor levertoxiciteit. ^[6]

Toxiciteit en bijwerkingen

Smeerwortel bevat pyrrolizidine-alkaloïden die giftige stoffen zijn die gemakkelijk via de maag of de huid worden opgenomen en het potentieel hebben om het risico op dodelijke levertoxiciteit te vergroten. ^{[5] [6] [12]} In 2001, de VS Voedsel- en Warenautoriteit En Federale Handelscommissie heeft de verkoop van smeerwortelproducten verboden vanwege de mogelijke giftigheid ervan. ^{[13] [14]} Uit een onderzoek uit 2018 naar de aanwezigheid van pyrrolizidine-alkaloïden in smeerwortel bleek dat er sprake was van een wijdverbreide potentiële toxiciteit voor mensen en vee en de mogelijkheid voor geneesmiddelenontwikkeling van deze verbindingen.