Asteracantha longifolia to zielna, lecznicza roślina z rodziny akantów, która rośnie na podmokłych terenach i pochodzi z tropikalnej Azji i Afryki. W Indiach jest powszechnie znany jako kokilaksha lub gokulakanta, na Sri Lance jako neeramulli.
Asteracantha longifolia to zielna, lecznicza roślina z rodziny akantów, która rośnie na podmokłych terenach i pochodzi z tropikalnej Azji i Afryki. W Indiach jest powszechnie znany jako kokilaksha lub gokulakanta, na Sri Lance jako neeramulli. W Kerali nazywa się vayalchulli (വയൽച്ചുളളി). W języku tamilskim nazywa się Neermulli (நீர்முள்ளி).
Kulikhara, Kokilaksah, Long Leaves Barleria (Asteracantha longifolia) Nees, Acanthaceae, jest źródłem ajurwedyjskiego leku „Kokilaaksha” i leku Unani, Talimakhana. Nasiona są cierpkie, gorzkie, afrodyzjakowe, tonizujące, uspokajające, stosowane w chorobach krwi. Wiadomo, że roślina ma działanie przeciwnowotworowe, hipoglikemiczne, afrodyzjaktyczne, przeciwbakteryjne, wymiatające wolne rodniki i peroksydację lipidów, hepatoprotekcyjne i hematopoetyczne. Zawiera lupeol, stigmasterol, biuletyn, kwasy tłuszczowe i alkaloidy. Niniejszy artykuł przeglądowy koncentruje się na fitochemicznych, farmakologicznych i innych ważnych aspektach Talimakhana
Zastosowanie: Korzenie są słodkie, kwaśne, gorzkie, chłodzące, moczopędne, przeciwzapalne, przeciwbólowe, hemopoetyczne, hepatoprotekcyjne i tonizujące. Przydaje się w stanach zapalnych, hiperdypsji, duszności, żółtaczce i kamieniach pęcherzowych. Stosuje się go również przy wzdęciach i czerwonce. Liście są hemopoetyczne, hepatoprotekcyjne, przeciwzapalne, przeciwutleniające, przeciwbólowe, przeciwcukrzycowe, żołądkowe, okulistyczne, moczopędne i tonizujące wątrobę. Stosuje się go w niedrożności wątroby, żółtaczce, zapaleniu stawów, reumatyzmie i chorobach układu moczowo-płciowego. Przydaje się przy wzdęciach i innych chorobach żołądka. Jest przydatny w anemii i leczeniu chorób krwi. Służy do obniżenia poziomu cukru we krwi. Nasiona są galaretowate, przeciwgorączkowe, odmładzające i wzmacniające nerwy. Stosuje się go przy pieczeniu, gorączce i bólach głowy. Stosuje się go również w biegunce i czerwonce. Na biegunkę podaje się pastę z nasion zmieszaną z maślanką lub serwatką. Odwar z korzeni stosowany jest jako środek moczopędny oraz w leczeniu reumatyzmu, rzeżączki i innych chorób układu moczowo-płciowego, żółtaczki i anasarca.