
Odmiana z Bośni i Hercegowiny

Lepnica rozdęta, l. zwyczajna, l. pospolita (Silene vulgaris (Salisb.) Sm.) – gatunek rośliny należący do rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). Jest szeroko rozprzestrzeniony
Lepnica rozdęta, l. zwyczajna, l. pospolita (Silene vulgaris (Salisb.) Sm.) – gatunek rośliny należący do rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). Jest szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej, rośnie dziko w Europie, Azji i północnej Afryce, zadomowił się także na Azorach[2]. W Polsce pospolity.
Bylina, chamefit[4][3]. Siedlisko: suche murawy, żwirowiska, skarpy, przydroża, ubogie darnie, nasypy z kruszywa kamiennego, płytkie wapienne gleby[4]. Uważana za chwast[7]. Kwitnie od maja do września[4]. Kwiaty zasobne w nektar, zapylane głównie przez motyle nocne i błonkówki[5]. Kwiaty otwierają się całkowicie dopiero nocą i wydzielają w nocy słaby zapach[5]. Rozmnaża się przez nasiona, ale również poprzez podziemne rozłogi[5]. Liczba chromosomów 2n = 24[3]. Może się ukorzeniać na głębokości 1 m[4].
Czasem jest wykorzystywana jako pasza dla bydła i pożytek pszczeli
Młode pędy i liście mogą służyć jako pokarm w niektórych krajach regionu śródziemnomorskiego. Delikatne liście można jeść na surowo w sałatkach. Starsze liście są zwykle spożywane ugotowane lub smażone, smażone z czosnkiem lub w omletach.
Na Krecie nazywa się Agriopapoula (Αγριοπάπουλα), a mieszkańcy jedzą jej liście i delikatne pędy rumiane na oliwie z oliwek.
Na Cyprze jest bardzo powszechnie spożywany, do tego stopnia, że w ostatnich latach wrócił do uprawy i sprzedawany w sklepach w pęczkach. Dwie popularne nazwy cypryjskie to Tsakrostoukkia i Strouthouthkia (στρουθούθκια).
We Włoszech liście tej rośliny mogą być używane także jako składnik risotto. Jest powszechnie znany jako sculpit, stridolo lub pod przestarzałą naukową nazwą Silene inflata, a także s-ciopetin lub grixol w Veneto i nenkuz lub sclopit we Friuli.
Dawniej w hiszpańskim regionie La Mancha, gdzie liście Silene vulgaris są cenione jako zielone warzywo, byli ludzie znani jako „Collejeros”, którzy zbierali te rośliny i sprzedawali je. Liście są małe i wąskie, więc potrzeba wielu roślin, aby uzyskać znaczną ilość.
W La Mancha liście Silene vulgaris, zwane lokalnie „collejas”, były używane głównie do przygotowania potrawy zwanej gazpacho viudo (wdowiec gazpacho). Składnikami były podpłomyki znane jako tortas de gazpacho oraz gulasz przygotowany z liści Silene vulgaris. Inne dania przygotowane z tych liści w Hiszpanii to „potaje de garbanzos y collejas”, „huevos revueltos con collejas” i „arroz con collejas”.
W Serbii suszone kwiaty są używane do parzenia herbaty i leczenia chorób kobiecych.
Opis