5/ 5

<h2><strong>Saskatoon üzümü tohumu (Amelanchier alnifolia)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>5 tohum paketi için fiyat. </strong></span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;"><i><b>Amelanchier alnifolia</b></i>,<span>&nbsp;</span><b>Saskatoon üzümü</b><span>&nbsp;</span>(İngilizce:<span>&nbsp;</span><b>Saskatoon berry</b>,<span>&nbsp;</span><b>Pacific serviceberry</b>,<span>&nbsp;</span><b>alder-leaf shadbush</b>,<span>&nbsp;</span><b>dwarf shadbush</b>, ya da<span>&nbsp;</span><b>western juneberry</b>) adıyla da bilinen<span>&nbsp;</span><sup id="cite_ref-grin_1-1" class="reference" style="font-size: 11.2px;"></sup><span>&nbsp;</span>ve yenilebilir meyveler veren, anavatanı<span>&nbsp;</span>Kuzey Amerika'dan<span>&nbsp;</span>Alaska'ya Batı<span>&nbsp;</span>Kanada'ya,<span>&nbsp;</span>ABD'nin batı ve Doğu eyaletlerine uzanan bir çalı türüdür. Eskiden adı "pigeon berry" (Türkçesi:Güvercin üzümü) olarak da bilinirdi.<sup id="cite_ref-2" class="reference" style="font-size: 11.2px;"></sup><span>&nbsp;</span>Kuzeye doğru deniz seviyesinden 2600 metre yüksekliğe kadar<span>&nbsp;</span>Kaliforniya'da ve 3.400 metre yüksekliğe kadar<span>&nbsp;</span>Rocky Dağlarında<span>&nbsp;</span>yetişebildiği görülmüştür.<sup id="cite_ref-grin_1-2" class="reference" style="font-size: 11.2px;"></sup><sup id="cite_ref-jeps_4-0" class="reference" style="font-size: 11.2px;"></sup></p> <div class="thumb tright" style="color: #202122; font-size: 14px;"> <div class="thumbinner" style="font-size: 13.16px;"><img alt="Saskatoon üzümü tohumu (Amelanchier alnifolia)" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Amelanchier_alnifolia_9027.JPG/220px-Amelanchier_alnifolia_9027.JPG" decoding="async" width="220" height="147" class="thumbimage" srcset="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Amelanchier_alnifolia_9027.JPG/330px-Amelanchier_alnifolia_9027.JPG 1.5x, //upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Amelanchier_alnifolia_9027.JPG/440px-Amelanchier_alnifolia_9027.JPG 2x" data-file-width="4272" data-file-height="2848" title="Saskatoon üzümü tohumu (Amelanchier alnifolia)"> <div class="thumbcaption" style="font-size: 12.3704px;"> <div class="magnify"></div> Küçük salkımlarda 3 den 20 çiçeğe kadar varan taçlandırılmış çiçekleri</div> </div> </div> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Kuşlarında ilgi gösterdiği yenilebilir ve besin değeri açısından zengin meyvelere sahip olup meyveleri nedeniyle de özellikle Kanada ve ABD başta olmak üzere tarımı yapılır.<sup id="cite_ref-5" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[5]</sup><span>&nbsp;</span>Soğuğa dayanıklılığı sebebiyle (Bazı türleri -45 derece soğuğa kadar dayanabilmektedir) anavatanı dışında Avrupa'da da yetiştirilmeye başlanmış olup,Türkiye'de de deneme amaçlı yetiştirilmesi ve satışına başlanmıştır.</p> <h2 style="color: #000000; font-size: 1.5em;"><span class="mw-headline" id="Etimoloji">Etimoloji</span></h2> <p style="color: #202122; font-size: 14px;">Adını ABD, Kanada kızılderilerinden "Cree" halkı ve onların dili olan "Cree dili"ndeki cansız isim<span>&nbsp;</span><b>misâskwatômina</b><span>&nbsp;</span>(<i>misâskwatômin</i><span>&nbsp;</span><i>NI sg</i><span>&nbsp;</span>saskatoonberry,<span>&nbsp;</span><i>misâskwatômina</i><span>&nbsp;</span><i>NI pl</i><span>&nbsp;</span>saskatoonberries)den alır.<sup id="cite_ref-6" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[6]</sup><span>&nbsp;</span>Kanada'da,<span>&nbsp;</span>Saskatchewan<span>&nbsp;</span>eyaletindeki<span>&nbsp;</span>Saskatoon<span>&nbsp;</span>şehrinin adı da bu bitkiye atfen verilmiştir.<br><br></p> <p>100 gr.mında 85 kalori enerji veren Saskatoon üzümü önemli miktarda diyet lif ve B<sub style="font-size: 11.2px;">2</sub><span>&nbsp;</span>vitamini (riboflavin) ve biyotin, çeşitli yararlı mineraller, demir ve manganez bulunur besin profili<span>&nbsp;</span>yaban mersinine<span>&nbsp;</span>benzer.</p> <p>Ayrıca<span>&nbsp;</span>polyphenol antioksidanlarda<span>&nbsp;</span>yaban mersini kompozisyonuna benzer. Diğer bir kısım araştırmalar her ne kadar fenolik değerleri düşük bulsada,<sup id="cite_ref-8" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[8]</sup><span>&nbsp;</span>or higher.<sup id="cite_ref-9" class="reference" style="font-size: 11.2px;">[9]</sup><span>&nbsp;</span>Saskatoon'un 100 gramda 452&nbsp;mg fenolik içerir (Smoky ve Northline çeşitlerinin ortalaması),<span>&nbsp;</span>flavonoller<span>&nbsp;</span>(61&nbsp;mg) ve<span>&nbsp;</span>antosiyaninler<span>&nbsp;</span>(178&nbsp;mg),<span>&nbsp;</span>Kersetin,<span>&nbsp;</span>siyanidin,<span>&nbsp;</span>delphinidin,<span>&nbsp;</span>pelargonidin,<span>&nbsp;</span>petunidin,<span>&nbsp;</span>peonidin, ve<span>&nbsp;</span>malvidin<span>&nbsp;</span>gibi polyfenoller saskatoon üzümlerinde mevcuttur.<sup id="cite_ref-10" class="reference" style="font-size: 11.2px;"></sup></p> <p>Özellikle<span>&nbsp;</span>in vitro<span>&nbsp;</span>olarak yapılan denemelerde saskatoon fenollerinin<span>&nbsp;</span>iltihap<span>&nbsp;</span>ve<span>&nbsp;</span>ağrı<span>&nbsp;</span>mekanizmalarına katılan siklooksijenaz enzimlerinin engellenmesini sağladığı ve bu şekilde ağrı ve iltihaplarda azalmaları sağlayabileceği tespit edilmiştir.</p> <p style="color: #202122; font-size: 14px;"><br><br></p>

V 208 AA

5/ 5

<h2><strong>Yuka avize çiçeği tohumu (Yucca filamentosa)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>5 tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> Palmiye benzeri görünümü ile tropik esintileri bahçenize taşırken dona dayanıklı olması sebebi ile kolaylıkla dış mekanda yetiştirilebilir. Avize çiçeği adını Temmuz - Kasım ayları bitkiyi süsleyen beyaz avize benzeri çiçek tacından alır. Çiçeklenme dönemi haricinde yaz kış olan bitkinin çıplak kökleri üretim için Mart- Mayıs ayları arasında toprakla buluşmalıdır.<br><br>Bakımı ve istekleri<br>İlk yıl bakım isteyen bir bitkidir. Ancak yerleştikten ve yerini bulduktan sonra neredeyse hiç bakım istemeden gelişir, çiçeklenir. &nbsp;Saksı dikimlerinde saksı derin ve toprağı geçirgen olmalı, saksıda tıkanmalar yaşanmamalıdır. Her kök arası dikim en az 60 cm olmalıdır. Saksı bitkilerinde kış aylarında saksı dondan korunmalı gerekirse iç mekana alınmalıdır. Yuka nın ışık isteği oldukça yüksektir. Gün boyu güneşi doğrudan görebileceği alanlarda sağlıklı gelişir.<br><br>Nerede yetiştirmeye uygun?<br>Merkez &nbsp;ve duvar yanı alanlara dikime uygundur. Bol güneş alan aydınlık dış mekan yetiştiriciliğine uygun.

CT 8 YF

5/ 5

<h2 class=""><strong>Anahtar kireç tohumları (Citrus aurantiifolia)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>2 tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p>Anahtar kireç (Citrus × aurantiifolia) 25–50 mm (1–2 inç) çapında küresel bir meyveye sahip bir turunçgil melezidir (C. hystrix x C. medica). Anahtar kireç genellikle hala yeşilken toplanır, ancak olgunlaştığında sarı olur.<br><br>Key misket limonu, İran kireçinden (Citrus × latifolia) daha küçük, daha duyarlı, daha yüksek asiditeye, daha güçlü aromaya ve daha ince kabuğa sahiptir. Karakteristik lezzeti ile değerlidir. İsim, en iyi Key lime turtasındaki tatlandırıcı bileşen olarak bilinen Florida Keys ile olan ilişkisinden geliyor. Aynı zamanda Batı Hint kireci, barmen kireci, Umman kireci veya Meksika kireç olarak da bilinir, sonuncusu daha kalın bir ten ve daha koyu yeşil renge sahip ayrı bir ırk olarak sınıflandırılır. Filipin çeşitlerinin dayap ve bilolo dahil olmak üzere çeşitli isimleri vardır.<br><br>Açıklama<br><br>C. aurantiifolia, 5 m'ye (16 ft) kadar birçok dikenli çalılık bir ağaçtır. Kış aylarında iç mekanlarda ve daha soğuk iklimlerde yetiştirilebilen cüce çeşitleri mevcuttur. Nadiren düz büyüyen gövdesinin birçok dalı vardır ve genellikle gövdenin oldukça aşağısında ortaya çıkarlar. Yapraklar ovaldir, 25–90 mm (1–3 1⁄2 inç) uzunluğundadır ve turuncu yapraklara benzer (bilimsel adı aurantiifolia, bu portakalın, Citrus aurantium yapraklarına benzerliği ifade eder). Çiçekler 25 mm (1 inç) çapında olup, kenarlarında açık mor bir belirti ile sarımsı beyazdır. Çiçekler ve meyveler yıl boyunca görülür, ancak en çok Mayıs'tan Eylül'e kadar Kuzey Yarımküre'de bulunur.<br><br>Ciltle teması bazen cildi özellikle ultraviyole ışığa duyarlı hale getiren fitofotodermatite neden olabilir.<br><br>Yetiştirme ve yayılma<br><br>Key limes yetiştiriciliğine yönelik çeşitli yaklaşımlar vardır. Bu turunçgil çeşidi tohumdan çoğaltılabilir ve ebeveyne doğru büyür.<br>Bitkiler tohumdan üretiliyorsa, tohumlar ekimden en az 5-6 ay önce saklanmalıdır.&nbsp;</p>

V 119 CAKL

5/ 5

<h2><strong>Dev Kerkede tohumları (Hibiscus sabdariffa)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>5 tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p><strong><span style="color: #000000; font-size: 18px;">Bu Kerkede&nbsp;meyveleri, diğer roselle'lerin iki katı büyüklüğündedir.</span></strong></p> <p>Kerkede, olasılıkla Batı Afrika kökenli bir bitki olup, Batı Hint Adaları'nda 16. yüzyılın başlarından beri kaydedilen bu bitkinin 17. yüzyıla gelindiğinde Asya'da da yetiştirilmekte olduğu bilinmektedir. Flemenk-Doğu Hint Adaları'nda (günümüzde Endonezya) bitkinin devlet teşvikiyle yaygın ziraatine 1920lerde şeker çuvalı imalatında kullanılmak üzere elyaf elde edilmek için başlanmıştır.</p> <h2>Tanımlama</h2> <p>Kerkede, çok yıllık bir bitki olmasına rağmen yıllık hasatla tohumdan üretilir. Killi, geçirgen toprakları ve aslen tropik iklimleri tercih eder. Büyüme evresinde, ortalama 2,5 desimetrelik aylık yağış ister. Sap ve yaprak rengi koyu yeşille kızılımtırak arasında değişir, yaprakları üç ila beş boğumlu, 8 ila 15 santimetre uzunluğundadır; çiçekleri kremsi beyaz ya da soluk sarı renkte olup 8 ila 10 santimetre çapındadır. Çanak dibinde 1,5-2 santimetre çapında, çanak ucunda 3-3,5 santimetre çap kesbeden çiçek dış örtüsü, her birinin dibinde koyu kırmızı bir leke bulunan etli çanak yapraklardan oluşur.</p> <h2>Varyeteleri</h2> <h3>Liflik kerkede</h3> <p><strong>Liflik kerkede</strong> (<em>Hibiscus sabdariffa</em> var. <em>altissima</em>)&nbsp;: Elyafı için üretimi yapılır. Tohumları sık ekilir, az dallanan, 3 ilâ 5 metre yüksekliğe ulaşan ağaççıklar verirler. Tomurcuklanma başladığında kesilen saplar, havuzlamaya tabi tutulup döğülerek ya da kabukları soyularak lifleri çıkarılır. Bazı bölgelerde havuzlama süresi, yalnız kabuğu ve kabuğa yapışık lifleri işleyereyek çabuklaştırılmaktadır. 1-1,5 metre boyundaki lif telleri, bireysel lif hücrelerinden oluşur. Lifleri sak elyafı grubundandır. Kerkede elyafı parlaktır, rengi kremsi beyazdan gümüşi beyaza değişir; orta kuvvette bir liftir. Genellikle jüt lifleriyle harmanlanarak çuval bezi ve sicim yapımında kullanılır. Hindistan, Java ve Filipinler önde gelen kerkede elyafı üreticileridir.</p> <h3>Yiyimlik kerkede</h3> <p><strong>Yiyimlik kerkede</strong> (<em>Hibiscus sabdariffa</em> var. <em>sabdariffa</em>): Yenebilir çiçek dış örtüleri (<em>calix</em>) için yetiştirilir. Tohumları daha aralık ekilir, daha kısa ve çok dallı olurlar. Çiçekler, dış çanak dolgun ve etli hâle gelince toplanır. Çanak yaprak ihracatında Çin ve Tayland global ihracat hacminin büyük bölümünü elinde tutmaktadır.</p> <h2>Besin olarak kullanımı</h2> <div><img alt="Kerkede tohumları (Hibiscus sabdariffa)" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/be/Mbo.jpg/220px-Mbo.jpg" title="Kerkede tohumları (Hibiscus sabdariffa)" width="220" height="293"></div> <div> <div> <div>Kerkede çayı</div> </div> </div> <p>Çoğu tropik iklim bölgesinde, <em>Hibiscus sabdariffa var. altissima'</em>nın kırmızı, ekşimtırak çiçek çanakları yerel içecek, salça, reçel, konserve ve baharatlı turşu yapımında kullanılır; yaprak ve bitki sapları salata ya da pişmiş sebze olarak tüketilir ve acılı yemekleri baharatlandırmaya yarar. Afrika'da yağlı tohumları yenir; Sahara altı tarihi Sudan bölgesinde bitki çayı olarak tüketilir. Batı ülkelerinde bitki çayı olarak tüketilmesi yakın zamanda yaygınlaşmıştır.</p>

MHS 19 G (5 S)

5/ 5

<h2><strong>Siyah susam tohumları (Sesamum indicum)</strong><br><span style="color: #ff0000;" class=""><strong>1 gr (350) tohum paketi için fiyat.</strong></span><span style="font-size: 14pt; color: #ff0000;"><strong><br></strong></span></h2> <p>Siyah susam tohumları, bir dakika hafifçe kızartıldığında en iyisidir çünkü topraksı, cevizli tadı artırır. Genellikle Asya yemeklerinde suşi, pirinç yemekleri ve salatalarda kullanılır. Patlıcan, balık, yeşil sebzeler, bal, kök sebzeler, limon, makarna, pirinç, şeker, kabak ile iyidir. Membrandan çıkarılmayan siyah susam tohumları yüzde 60 daha fazla kalsiyum kabuğu içerir. Susam, insanlarda kullanılan en eski yağlı tohum olarak kabul edilir.<br><br>Magnezyum ve kalsiyum açısından son derece zengin olup, kan basıncını düzenlemeye yardımcı olur ve kötü kan damarları durumu nedeniyle migren görünümünü önler. Ayrıca astım spazmlarının oluşumunu da baskılar.&nbsp;</p>

P 285 B (1 g)

5/ 5

<h2><strong>Yabani domates tohumları (Solanum pimpinellifolium)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>5 tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p><strong>Bolca yetişen minyon, lezzetli kırmızı domatesler.</strong><br><br>Kırmızı Frenk üzümü domatesleri yenilebilir en küçük domates olup, her bir meyve ortalama üç gram ağırlığında ve çapı bir santimetrenin biraz üzerindedir. Yuvarlak, sarı meyveler, yoğun tatlı-ekşi aroması ve sıkı, sulu dokusu ile dikkat çekicidir. İnce, parlak bir cilde ve tohumlu olma eğiliminde olan ancak yüksek şeker ve asit seviyelerinden dolayı olağanüstü tatlı, gerçek bir domates aroması barındıran iki iç hücreye sahiptirler. Güçlü, yayılan belirsiz bitkiler hastalığa dayanıklıdır ve yüksek verimlidir ve sezon boyunca bol miktarda küçük meyve üretir. Bitkiler, diğer çeşitlere göre daha buruk bir kokuya sahip küçük, narin yapraklara sahiptir ve bitkilerin gövdeleri minyon ve sarkıktır.<br><br>Sezonlar / Kullanılabilirlik<br><br>Sarı Frenk üzümü domatesleri yaz ve sonbaharda mevcuttur.<br><br>Güncel Gerçekler<br><br>Kırmızı Kuş üzümü domatesleri, üç binden fazla bilinen türü içeren Nightshade ailesi olarak da bilinen büyük ve çeşitli Solanaceae ailesinin üyeleridir. Frenk üzümü domatesleri, botanik olarak bağımsız bir domates türü olan Solanum Pimpinellifolium olarak adlandırılır ve ortak domates Lycopersicon esculentum ile birlikte iki yenilebilir türden biridir. Minyatür meyve, kuş üzümü andıran salkımlarda asılıdır, dolayısıyla adı. Tatlı Bezelye, Şeker Erik ve Hawaii de dahil olmak üzere hem Kırmızı hem de Sarı olmak üzere çok sayıda Frenk üzümü domates çeşidi vardır ve bunlar en tatlı çeşitler arasındadır. Frenk üzümü domatesleri, Peru'nun kuzey kıyılarında yetişen orijinal yabani türlerden biriyle yakından ilişkili oldukları için bilimsel olarak çok değerli olduğu kanıtlanmıştır ve DNA'ları, Solanaceae familyasındaki gen evrimini karşılaştırmak için başlangıç ​​noktası olmuştur. Frenk üzümü domatesleri farklı bir tür olmasına rağmen, bahçe domatesleri ile kolayca çaprazlanırlar ve hastalıklara dirençleri ve uzun demetler halinde meyve üretme alışkanlıkları nedeniyle, Frenk üzümü domatesleri, modern kiraz domates çeşitlerinin çoğunu oluşturmak için diğer domates türleriyle melezleştirilmiştir. .<br><br>Vadeye Kalan Günler: 60 gün<br><br>Meyve Ağırlığı: 1 ons<br><br>Güneş: Tam Güneş<br><br>Yayıldı: 18 inç<br><br>Yükseklik: 36-40 inç<br><br>Ekim Yöntemi: Kapalı Sow<br><br>Ekim Zamanı: İlkbahar<br><br>Ekim Zamanı: 6-8 hafta BLF<br><br>İnce: 18 inç<br><br>Yaşam Döngüsü: Yıllık</p>

P 256 R

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>1500 Tohumlar Heinz 1350 Ketçap Domates</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>1500 (5g) tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p>Bu hatırayı bahçe kadronuza ekleyerek klasik domates lezzetinin tadını çıkarın. Heinz ketçap yapmak için kullanılan ilk Heinz yetiştirilmiş domates tohumu çeşitlerinden biri olan Heinz Klasik Heirloom domates (Heinz 1370 olarak da bilinir), büyük (yaklaşık 170g) zengin domates aroması, sandviçlere veya yemek pişirmek için ideal olan sulu meyveler sunar soslara veya güveçlere.</p> <p>Bitkiler (120-150 santimetre yüksekliğinde) birçok bölgede gelişir ve büyük kaplarda büyümeye iyi uyum sağlar. Heinz Classic Heirloom bitkileri tüm mevsim boyunca meyve verir, ancak yaz aylarında mahsulün en ağır kısmını olgunlaştırır. En iyi sonuçlar ve en kolay hasat için bu güçlü bitkileri kazıklayın.</p> <p>Beslenme Bilgileri</p> <p>Kırmızı domates, çoğu besin listesinde bir süper gıda olarak listelenir. Kalp sağlığı için antioksidan A ve C vitaminleri, potasyum ve B vitaminleri ve her şeyden önce likopen adı verilen güçlü bir karotenoid ile doludur. Domateslerin parlak kırmızı renginden sorumlu olan bu phytonutrient, çeşitli kanserlerle mücadeledeki rolü ve kolesterolü düşürme yeteneği nedeniyle incelenmiştir. Domates pişirildiğinde daha da likopen elde edilir. Likopenin, avokado, zeytinyağı veya fındık gibi yağ açısından zengin gıdalarla yenildiğinde özellikle etkili olduğu gösterilmiştir. Bir santral salatası için malzemeler var!</p> <p>1 su bardağı dilimlenmiş çiğ kırmızı domates:</p> <p>Kalorisi: 32</p> <p>Karbonhidratlar: 7g</p> <p>Diyet lifi: 2g</p> <p>Şekerler: 5g</p> <p>Protein: 2g</p> <p>A Vitamini:% 30 DV</p> <p>C Vitamini:% 38</p> <p>K Vitamini:% 18</p> <p>B6 Vitamini:% 7</p> <p>Folat:% 7</p> <p>Potasyum:% 12</p> <p>Manganez:% 10</p> <p>Işık gereksinimleri: Tam güneş.</p> <p>Dikim: Tipine bağlı olarak 18 ila 36 inç aralıklı boşluk. (Belirli aralıklarla öneriler için tesisle birlikte verilen çubuk etiketi okuyun.) Kökün 2 / 3'ünü gömerek derinlemesine bitki.</p> <p>Toprak gereksinimleri: Domateslerin iyi drene edilmiş, besin açısından zengin toprağa ihtiyacı vardır. Dikimden önce toprağı kompost veya diğer organik maddelerle değiştirin. Toprak pH'ı 6.2 ila 6.8 olmalıdır.</p> <p>Su gereksinimleri: Büyüme mevsimi boyunca toprağı sürekli nemli tutun. Nem, çatlamış meyvelerin ve çiçeklerin çürümesini önlemek için kritik öneme sahiptir. Suyun buharlaşmasını azaltmak için malç toprağı.</p> <p>Donma mücadele planı: Domates sıcak havalarda yapılan bir üründür - hafif bir don bile bitkilere zarar verir (28º F ila 32º F). Bitkileri bir don battaniyesi ile kaplayarak yeni ekilen fideleri koruyun.</p> <p>Sık karşılaşılan sorunlar: Zararlı, domates hornwormlarına (büyük yeşil tırtıllar), salyangozlara, hap böceklerine, kemirgenlere dikkat edin. Buna ek olarak, nemli hava erken yanıklık ve geç yanıklık gibi mantar hastalıklarını davet eder. Bitkiler, sıcaklıklar 55 ° F'ın altına düştüğünde veya 90 ° F'nin üzerine çıktığında meyve vermeyi durdurabilir. Çiçeği uç çürümesi, meyveyi şekilsizleştirdiği gibi bir sorun olabilir.</p> <p>Hasat: Genel olarak, mükemmel olgunlaşmış domatesler derin renk gösterir, ancak hafifçe sıkıldığında hala sert hissederler. Daha fazla ayrıntı için kendi çeşitliliğinize bakın. Domatesler toplandıktan sonra olgunlaşmaya devam eder. Domates gövdeden kurtulana kadar hafifçe kavrayın ve bükün veya bir çift makas kullanın. Meyve yakın sapları kesin.</p> <p>Depolama: Toplanan domatesleri oda sıcaklığında kapalı mekanlarda veya dışarıda gölgeli bir yerde saklayın. Asla domatesleri soğutmayın, çünkü 55 ° F'nin altındaki sıcaklıklar lezzet bileşiklerinin bozulmasına neden olur. Köklerin ve kapakların yemeye hazır olana kadar yerinde kalmasına izin verirseniz, domatesler daha uzun süre saklanır. En yüksek lezzet ve beslenme için, bir hafta içinde kullanın, ancak zaman tutmak, meyveyi seçtiğinizde ne kadar olgun olduğuna bağlıdır.</p> </body> </html>

P 190 (5g)

5/ 5

<h2><strong>Baikal takke, Çin takke tohumları (Scutellaria baicalensis)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>10 tohumluk paket fiyatı.</strong></span></h2> <p>Scutellaria baicalensis, yaygın adı Baykal takke veya Çin takke, Lamiaceae familyasındaki çiçekli bitki türüdür.</p> <p>Bitki, Rusya'nın Uzak Doğu'su ve Sibirya'da Çin, Kore, Moğolistan ve Rusya'ya özgüdür.</p> <p><strong>Tedavi edici bitki</strong></p> <p><strong>Geleneksel Çin Tıbbı</strong></p> <p>Geleneksel Çin tıbbında kullanılan, huángqín (Çince: 黄 芩) isminin bulunduğu 50 temel bitkiden biridir. Bir Çin geleneksel tıbbı olarak huang qin, genellikle S. baicalensis Georgi, S. viscidula Bge., S. amoena C.H. Wright ve S. ikoninkovii Ju.</p> <p><strong>Farmakoloji</strong></p> <p>Ana madde: Scutellaria § Bileşenler ve farmakoloji Çeşitli kimyasal bileşikler kökten izole edilmiştir; baicalein, baicalin, wogonin, norwogonin, oroxylin A ve β-sitosterol bunların başlıcalarıdır.</p> <p><strong>İsimler</strong></p> <p>200'den fazla çeşit için "takke" terimi kullanıldığından Latince adını kullanmak önemlidir. Bazen Scutellaria lateriflora (Kuzey Amerika takke), S. baicalensis ile karıştırılır. Bu kafa karışıklığı, S. lateriflora çeşidinin işlenip diğer bitkilerle yeterince yüksek seviyelerde kontamine olabilen alımına neden olabilir.</p>

MHS 64 SB

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Carolina Reaper acı biber 100 tohumlar</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>100 (0,47g) tohumluk Paket Fiyatı.</strong></span></h2> <p><strong>Kendinizi fotoğraflarımızdan görebileceğiniz gibi, tohumların kendi bitkilerimizden (organik olarak yetiştirilen) olduğunu ve bizden satın aldığınız tohumlardan ne alacağınızı biliyorsunuz ...</strong></p> <p>Carolina Reaper (okunuş: Kerolayna Riğpır), orijinal ismi HP22BNH7 olan ve Guinness rekorlar kitabına göre dünyanın en acı biberi seçilen Capsicum chinense türü biber. Carolina Azraili anlamına gelir. Güney Carolina bölgesinde seralarda yetişen kırmızı renkli dolma bibere benzer.</p> <p>Ed Currie sınıfından olan bu biber 7 Ağustos 2013 yılında Guinness rekorlar kitabına girmiştir. Scoville Heat Units’in Winthrop Üniversitesinin yaptığı testlere göre bu biberin acılık seviyesi yaklaşık olarak 1,569,300 civarında olduğu tahmin ediliyor. Bazı verilere göre ise acılık seviyesinin 2.300.000’lere kadar ulaştığın da görülmüştür. Bu biberden tadacak kişilerin, eğer acıya dayanıklılığı yok ise çok ciddi mide hasarlarına yol açacağı uzmanlar tarafından sık sık gündeme getirilmiştir.</p> </body> </html>

C 97 R 100S

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Siyah mercimek tohumları Beluga</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>120 (3g) tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p>Küçük, parlak siyah mercimek pişirildiğinde havyarı andırır, ancak eşsiz bir mercimek tadı ve dokusu vardır. Özellikle protein bakımından yüksektir. Deriler neredeyse eriyor. Çok yönlüdür ve kahverengi veya yeşil mercimekten daha az yaygındır. Salata, çorba ve güveçte tadını çıkarın.</p> <p>Pişirme süresi yaklaşık 30 dakikadır.</p> <p>Bezelyeye benzer şekilde mercimek yetiştirin; ilkbahar ortasında doğrudan ekin ve baklalar çoğunlukla kuru iken tüm bitkiyi hasat edin. Bitkileri kurutmak için asın ve daha sonra tohumları çıkarmak için tüm demeti, bakla saplarını ve hepsini harmanlayın.</p> <hr /> <p><b>Mercimek</b><span> (</span><i>Lens culinaris</i><span>), </span>baklagiller (Fabaceae)<span> </span>familyasında<span> yer alan </span><i>Lens</i><span> </span>cinsine<span> dahil dört </span>türden<span> biridir. Aslında </span><i>Lens</i><span> cinsi içinde bulunan tüm türlerin az çok </span>mercek<span> şekilli ve yenilebilir </span>tohumları<span> topluca "mercimekler" olarak anılsa da </span><i>Lens culinaris</i><span>, "mercimek" denildiğinde en çok akla gelen ve en sık tüketilendir.</span></p> <h2><span class="mw-headline" id="Mercimek_tipleri">Mercimek tipleri</span></h2> <p><b>Kahverengi mercimek</b></p> <p>Çok küçük taneleri olan bu kahverengi mercimeğin tatlımsı bir aroması vardır. Pişerken çok fazla yumuşamaz ve aromaları içine çekme özelliğine sahiptir. Salatalar için 35 dakika, çorbalar için ise 50 dakika pişirmek gerekir.</p> <p><b>Kırmızı mercimek</b></p> <p>Kabuksuz olan bu mercimeğin, nişasta oranı fazladır. Natural tada sahip olan kırmızı mercimeği salatalar için 8 dakika, püreler ve çorbalar için 10 dakika pişirmelisiniz.</p> <p><b>Sarı mercimek</b></p> <p>Kabuksuz olan bu mercimeğin nişastalı, hafif fındığımsı bir tadı vardır. 8 dakikadan fazla pişirildiğinde dağılır. Püre yapmak için çok uygundur.</p> <p><b>Yeşil mercimek</b></p> <p>Çok pişirilse bile formu bozulmaz. Yoğun fındığımsı tadı vardır ve aromaları çok iyi emer. Salatalar için 30 dakika, yemekler için 40 dakika pişirilir. Pişirirken kabukları çabuk patlar. Yemek ve püre yapmak için uygundur.</p> </body> </html>

P 165 BB

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><span><strong>Rakthashali kırmızı pirinç tohumları</strong> </span></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>100 (3,6 g) tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p>Rakthashali, nadir bir pirinç çeşididir. Kırmızı pirinç, antosiyanin içeriği nedeniyle kırmızı renkte olan bir pirinç çeşididir. Genellikle kabuksuz veya kısmen kabuklu olarak yenir ve daha yaygın kahverengiden ziyade kırmızı bir kabuğa sahiptir. Kırmızı pirincin cevizli bir tadı vardır. Parlatılmış pirinçle karşılaştırıldığında, mikropları bozulmadan yenen pirincin en yüksek besin değerine sahiptir.</p> <p>Çeşitler</p> <p>Kırmızı pirinç çeşitleri şunları içerir:</p> <p>Oryza longistaminata, kırmızı pirinç olarak da bilinir<br />Kırmızı pirinç olarak da bilinen Oryza punctata<br />Yabani pirinç olarak da bilinen kırmızı pirinç, daha kaliteli pirinç tarlalarında yabani ot olarak varlığını sürdüren düşük verimli bir pirinç çeşididir.<br />Rakthashali, nadir bir pirinç çeşidi<br />Tay Kırmızı Kargo pirinci, yapışkan olmayan uzun taneli bir pirinç çeşidi<br />Butan kırmızı pirinç, doğu Himalayalar'da Butan Krallığı'nda yetiştirilen orta taneli pirinç<br />Camargue kırmızı pirinç, Güney Fransa'nın Camargue bölgesindeki sulak alanlarda yetiştirilen nispeten yeni bir pirinç türü.<br />Matta pirinci Kerala Matta pirinci, Rosematta pirinci, Palakkadan Matta pirinci, Kerala Kırmızı pirinç ve Kırmızı kaynatılmış pirinç, Kerala'nın Palakkad Bölgesinde yetiştirilen yerli bir pirinç çeşididir. Kerala ve Sri Lanka'da popülerdir, burada aylaklar ve apamlar için kullanılır ve sade yenir.<br />Ulikan veya mini-angan, Ifugao ve Kalinga, Filipinler'den yadigâr kırmızı pirinç<br />Arroz da terra, 16. yüzyıldan beri Kuzeydoğu Brezilya'da (Rio Grande eyaletleri do Norte ve Paraíba) yetiştirilen bir hatıra kırmızı pirinç.</p> <p>Yemekler<br />Kırmızı Pirinç, Batı Afrika jollof pirincine benzeyen geleneksel bir Gullah Lowcountry yemeği.</p> </body> </html>

P 411 RR

5/ 5

<h2><strong>Güvercin bezelye tohumu (Cajanus cajan)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>10 tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p><span>Güvercin bezelye ( Cajanus cajan olarak da bilinir), pigeonpea , kırmızı gram , TUR , kamu çalışanının Kongo içinde Haiti ,, Guandu ve frijol de Palo içinde İbero-Amerika ya kadar gungo bezelye Jamaika, bir çok yıllık baklagil gelen ailenin Fabaceae . Onun bu yana evcilleştirme içinde Hint yarımadasındaki en az 3500 yıl önce onun tohumları ortak haline gelmiştir gıda Asya, Afrika ve Latin Amerika'da. Büyük ölçüde tüketilmektedir.Güney Asya ve Hint yarımadasının nüfusu için önemli bir protein kaynağıdır . Pirinç veya roti'ye (pide) birincil eşliktir ve Hindistan'ın uzunluğu ve genişliği boyunca temel gıda statüsüne sahiptir . </span><span></span></p> <p>Güvercin bezelye yetiştiriciliği en az 3.500 yıl öncesine dayanıyor. Menşe merkezi muhtemelen en yakın yabani akrabaların ( Cajanus cajanifolia ) tropikal yaprak döken ormanlık alanlarda meydana geldiği Hindistan yarımadasıdır . 3,400 hakkında yıllar önce (14 yy) için güvercin bezelye uzanan arkeolojik buluntular de bulunmuştur Neolitik siteleri Kalaburagi, Karnataka ( Sanganakallu ) ve onun sınır bölgelerinde ( Tuljapur Garhi içinde Maharashtra ve Gopalpur içinde Orissa da) ve güney Hint devletler böyle Tomara Payaru olarak adlandırılan Kerala olarak. Hindistan'dan Doğu Afrika ve Batı Afrika'ya gitti. Orada ilk olarak Avrupalılar tarafından karşılaştı, bu yüzden Kongo Bezelye adını aldı. Köle ticareti sayesinde muhtemelen 17. yüzyılda Amerika kıtasına geldi.&nbsp;</p> <h3><strong>Yetiştirme </strong></h3> <p>Bugün, güvercin bezelyesi, hem Eski hem de Yeni Dünyalar'ın tüm tropikal ve yarı tropikal bölgelerinde yaygın olarak yetiştirilmektedir . Dünya güvercin bezelye üretiminin 4,49 milyon ton olduğu tahmin edilmektedir. Bu üretimin yaklaşık% 63'ü Hindistan'dan geliyor. Afrika, çeşitliliğin ikincil merkezidir ve şu anda 1.05 milyon tonla küresel üretimin yaklaşık% 21'ine katkıda bulunmaktadır. Malavi, Tanzanya, Kenya, Mozambik ve Uganda, Afrika'daki başlıca üreticilerdir. Güvercin bezelye yetiştirilen toplam hektar sayısının 5,4 milyon olduğu tahmin edilmektedir. Hindistan, bezelye veya 3,9 milyon hektarlık güvercin yetiştirilen alanın% 72'sini oluşturmaktadır. Güvercin bezelyesi, yarı kurak tropik bölgelerde yağmurla beslenen tarımın önemli bir baklagil ürünüdür . Hindistan alt kıtası, doğu Afrika ve Orta Amerika, bu sırayla, dünyanın üç ana güvercin bezelye üreten bölgesidir. Güvercin bezelyesi, 25'ten fazla tropikal ve subtropikal ülkede, tek ürün olarak veya sorgum ( Sorghum bicolor ), inci darı ( Pennisetum glaucum ) veya mısır ( Zea mays ) veya diğer baklagiller gibi tahıllarla karıştırılarak yetiştirilmektedir. gibi yer fıstığı ( Arachis hypogaea ). Rhizobia ile simbiyoz yapabilen bir baklagil olan güvercin bezelye ile ilişkili bakteriler, simbiyotik nitrojen fiksasyonu yoluyla toprakları zenginleştirir . Güvercin bezelyesi, mahsulün üç ila beş yıl sürebildiği (tohum verimi ilk iki yıldan sonra önemli ölçüde düşmesine rağmen) çok yıllık bir çeşitte veya tohum üretimi için daha uygun bir yıllık çeşitte olabilir. Mahsul marjinal arazide, genellikle geleneksel orta ve uzun süreli (5-11 ay) toprak çeşitlerini yetiştiren kaynak bakımından fakir çiftçiler tarafından ekilir . Kısa süreli güvercin bezelyeleri (3-4 ay), son zamanlarda çoklu ekime uygun olarak geliştirilmiştir. Geleneksel olarak, gübre, yabani ot temizleme, sulama ve pestisit gibi bu tür girdilerin kullanımı minimumdur, bu nedenle mevcut verim seviyeleri düşüktür (ortalama = 700 kg / ha). Karşılıklı fiyatlarla yüksek talep olduğu için mahsulün yönetimine artık daha fazla dikkat gösteriliyor. Güvercin bezelyeleri kuraklığa çok dayanıklıdır ve yıllık 650 mm'den az yağış alan bölgelerde yetiştirilebilir. Kenya'nın kuraklığa eğilimli bölgelerinde beş yıldan üçünde mısır mahsulü başarısız olurken , Uluslararası Yarı Kurak Tropik Bitkiler Araştırma Enstitüsü (ICRISAT) liderliğindeki bir konsorsiyum , güvercin bezelyesini kuraklığa dayanıklı, besleyici bir alternatif olarak tanıtmayı amaçladı. kırpma. Trinidad ve Tobago'dan bir botanikçi ve politikacı olan John Spence , elle yerine makineyle hasat edilebilen birkaç çeşit cüce güvercin bezelye geliştirdi.&nbsp;</p> <p><span>Tohumlar ve pislik </span></p> <p><span>Kabuk alma yöntemleri </span></p> <p>Güvercin bezelyesinin kabuklarının temizlenmesi Hindistan'da çok eski bir uygulamadır. Daha önceki günlerde ellerin vurulması yaygındı. Genel olarak iki kategori altında sınıflandırılabilen birkaç geleneksel yöntem kullanılmaktadır:</p> <p>Islak yöntem</p> <p>Suyu ıslatma, güneşte kurutma ve kabuk ayırmayı içerir.</p> <p>Kuru yöntem</p> <p>Yağ / su uygulamasını, güneşte kurumasını ve kabuklarının uzaklaştırılmasını içerir. Operasyonun büyüklüğüne bağlı olarak, büyük miktarlarda güvercin bezelyesinin Hintçe'de toor dal olarak bilinen derisi alınmış, bölünmüş versiyonuna büyük ölçekli ticari olarak kabuklarının sökülmesi mekanik olarak çalıştırılan değirmenlerde yapılır.</p> <p>Kullanımlar</p> <p>Güvercin bezelyesi hem bir besin mahsulü (kuru bezelye, un veya yeşil sebze bezelyesi) hem de bir yem / örtü mahsulüdür. Güvercin bezelyesi tahıllarla birlikte dengeli bir yemek yapar ve bu nedenle beslenme uzmanları tarafından dengeli diyetler için temel bir bileşen olarak tercih edilir. Kurutulmuş bezelye, yeşil veya kuru bezelyeden farklı bir tat için kısaca filizlenebilir, sonra pişirilebilir. Filizlenme ayrıca, aksi takdirde pişmiş kuru bezelyede kalacak olan sindirilemeyen şekerlerin azaltılması yoluyla kurutulmuş güvercin bezelyesinin sindirilebilirliğini de artırır. Hindistan'da en popüler bakliyatlardan biridir ve çoğunlukla vejetaryen beslenmesinde önemli bir protein kaynağıdır. Yetiştiği bölgelerde sambar gibi yemeklerde taze genç baklalar sebze olarak yenir . Tüm güvercin bezelye denir arhar dal içinde Hintçe . In Etiyopya , sadece bölmeler, aynı zamanda genç sürgün ve yaprak pişirilir ve yenir.&nbsp;</p> <p><span>bezelyesinden ( moro de guandules olarak adlandırılır ) yapılan bir yemek Dominik Cumhuriyeti'nde geleneksel bir yemektir . Güvercin bezelye ayrıca muz topları ile güveç olarak yapılır . In Porto Riko , arroz gandules con ile yapılır pirinç ve güvercin bezelye ve özellikle Noel sezonunda, geleneksel yemektir. Jamaika , özellikle Noel zamanında, pirinç ve bezelye tabağında barbunya fasulyesi yerine güvercin bezelye kullanır . Trinidad ve Tobago ve Grenada'nın pelau adı verilen , sığır eti veya tavuk ve ara sıra balkabağı ve iyileştirilmiş domuz kuyruğu parçaları içeren kendi varyantları vardır . In Atlántico bölüm Kolombiya, sopa de Guandu con Carne salada (veya kısaca "gandules") güvercin bezelye ile yapılır. Büyük Karayipler'in diğer bazı bölgelerinden farklı olarak, Bahamalar'da güvercin bezelye bitkisinin açık kahverengi renkli kurutulmuş tohumları (başka yerlerde kullanılan taze yeşil güvercin bezelyeleri yerine) daha doyurucu, daha ağır, özel Bahamalı temel Bahama yemeği "Bezelye" yapmak için kullanılır. Pirinç. " Derisi (domuz pastırması yaygın bir ikamedir), doğranmış soğan ve tatlı biber ve baharat karışımlarının tamamı derin bir tencerenin dibinde sotelenmiş kısmen küp doğranmış veya doğranmış domuz "fatback" domuz yağı dilimi. Domates ve salça eklenir. Daha sonra bezelye ve pirinçle birlikte su ilave edilir ve yumuşayana kadar yavaş yavaş kaynatılır. Yemek, kahverengileştirilmiş başlangıç ​​malzemelerinin ve pişmiş domates salçasının renklerinin emilmesinden kaynaklanan orta koyu kahverengi bir renge dönüşür. Güvercin bezelyelerinin kendisi de aynısını emerek çok daha koyu bir kahverengiye dönüşür ve bir miktar kontrast sağlarken yine de yemeğin kendine özgü "kahverengileşmiş" temasını tamamlar. Gelen Tayland , güvercin bezelye için bir konakçı olarak büyütülür ölçek böcekler üretmek lac , anahtar bileşen gomalak . Güvercin bezelye, hektar başına 90 kg'a kadar azot sağlayan bazı bölgelerde yeşil gübre için önemli bir üründür . Güvercin bezelyesinin odunsu gövdeleri yakacak odun, çit ve saz olarak da kullanılabilir. Batı Afrika'da özellikle yetiştirildiği Nijerya'da kullanılan hayvan yeminin önemli bir bileşenidir. Yapraklar, baklalar, tohumlar ve tohum işleme kalıntıları her türlü hayvanı beslemek için kullanılır. </span><span></span></p> <p><span>Genom dizisi </span></p> <p>Güvercin bezelyesi, tüm genom dizilişine sahip ilk baklagil tohum bitkisidir. Sıralama ilk olarak Hindistan Tarımsal Araştırma Konseyi'nden 31 Hintli bilim adamından oluşan bir grup tarafından gerçekleştirildi . Daha sonra küresel bir araştırma ortaklığı izledi liderliğindeki Pigeonpea Genom Uluslararası Girişimi (IIPG), ICRISAT böyle BGI-Shenzhen (Çin) olarak ortaklarla, Georgia Üniversitesi, California-Davis Üniversitesi, Cold Spring gibi ABD araştırma laboratuarları Liman Laboratuvarı ve Ulusal Genom Kaynakları Merkezi, National University of Ireland Galway gibi Avrupa araştırma enstitüleri. Ayrıca CGIAR Generation Challenge Programından, ABD Ulusal Bilim Vakfı'ndan ve işbirliği yapan araştırma enstitülerinden ayni katkı aldı. ICRISAT gibi CGIAR destekli bir araştırma merkezi, bir gıda mahsulünün genom dizilimine ilk kez liderlik etti. CGIAR ulusal bir bilim insanı ekibiyle ortak olmadığından ve paralel olarak kendi sıralamalarını başlatmak için Indo American Knowledge Initiative'den ayrıldığından, bununla ilgili bir tartışma vardı. Güvercin bezelyesinin genomunda 616 olgun mikroRNA ve 3919 uzun kodlamayan RNA sekansı tanımlandı.&nbsp;</p> <p></p>

P 447 CC

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Kaşmir Biber Tohumları</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>10 tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p>Kaşmir biberi, hafif bir müstehcenliği ve mükemmel meyvemsi tadı ile parlak, canlı kırmızı rengiyle bilinen Hint mutfağının ana malzemesidir. En değerli biberlerden biri kaşmir biberidir, ancak bu biber, baharatından çok rengiyle bilinir.</p> <p>Bu biberi kurutmak ve öğütülmüş biber tozu yapmak için şiddetle tavsiye ediyoruz. Başka hiçbir biber, Keşmir biberi gibi bir yemeğe (özellikle ev yapımı sosis veya Kulen) renk vermez.</p> <p>SHU: 1.000-2.000 SHU</p> <p>Baharat seviyeleri açısından, Keşmir biberi özellikle baharatlı değildir. En iyi ihtimalle hafif bir müstehcenlik sağlar ve yiyeceklerde orta derecede müstehcenliğe ihtiyacınız varsa mükemmeldir. Güzel kırmızı rengi ve tadı, harika meyve aroması nedeniyle kullanmak daha iyidir. Scoville ölçeğinde 1.000-2.000 Scoville ısı birimi olarak tahmin edilmektedir. Keşmir biberi kırmızı biberden daha sıcak ve kırmızı biberden daha hafiftir.</p> </body> </html>

C 111 KC

5/ 5

<h2><strong>Galeux D' Eysines Kabak Tohumları</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>3 tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p>Galeux d ’Eysines squash orta ila büyük boyuttadır, ortalama 4 ila 10 kilogramdır ve yuvarlak, çömelmiş ve üstte ve altta düzdür. Deri olgunlaştığında yeşilden somon-şeftaliye dönüşür ve fıstık kabuğu benzeri çıkıntılarla kaplanır. Olgunlaştığında, etteki şekerler deriden sülük yapar ve bu işlem, benzersiz şişkinliğe veya siğil benzeri şişliklere neden olur. Şeker içeriği büyüdükçe, kabağın dışında ne kadar çok düğüm görünür ve kabak o kadar tatlı olur. Sert meyve eti parlak turuncu ve nemli olup, diğer birçok kabak çeşidinde bulunan lifli tellerden arınmış orta büyüklükte bir tohum boşluğuna sahiptir. Galeux d ’Eysines kabak, pişirildiğinde pürüzsüz, kadifemsi bir dokuya ve tatlı patates ile elmayı anımsatan tatlı bir tada sahiptir.</p> <p>Galeux d ’Eysines kabak, botanik olarak Cucurbita maxima olarak sınıflandırılır, nadir bir Fransız yadigarı çeşididir ve kabak ve su kabakları ile birlikte Cucurbitaceae ailesinin bir üyesidir. Siğilli Şeker İliği, Courge Brodee Galeuse ve Fıstık balkabağı olarak da bilinen Galeux d ’Eysines kabak, benzersiz görünümü ve tatlı, yumuşak eti ile tercih edilen güçlü ve verimli bir çeşittir. Aslen Fransa'nın Bordeaux bölgesinden, çeşitli mutfak uygulamalarında yaygın olarak kullanılır ve aynı zamanda dekoratif amaçlı da kullanılır.</p> <p>Galeux d ’Eysines kabak, en çok kavurma, ızgara, fırınlama veya soteleme gibi pişmiş uygulamalar için uygundur. Suyla pişirildiğinde nemli eti çok ıslanır, bu nedenle kaynama ve buğulamadan kaçınılmalı, tüketilmeden önce deri ve yumrular temizlenmelidir. Galeux d 'Eysines'in lifsiz, tatlı eti çorbalarda, soslarda, konservelerde veya turtalarda kullanılmak üzere pişirilip püre haline getirildiğinde idealdir ve ayrıca kavurma için ısırık büyüklüğünde parçalar halinde kesilebilir ve etler veya balık. Tohumlar ayrıca kavrulduklarında veya fırınlandıklarında yenilebilir ve tek başına veya granola karışımı halinde yenebilir. Galeux d ’Eysines pırasa, soğan, sarımsak, biberiye, kekik, adaçayı, İtalyan maydanozu, küçük hindistan cevizi, kırmızı Rus lahanası, ıspanak, güneşte kurutulmuş domates, siyah zeytin, chorizo, Fransız ekmeği, gruyere peyniri ve beyaz peynir ile iyi bir şekilde eşleşir. Galeux d ’Eysines kabaklarının tamamı, oda sıcaklığında serin, kuru ve karanlık bir yerde saklandığında altı aya kadar dayanır.</p> <p>Galeux d 'Eysines, Vilmorin-Andrieux'un 1883'e dayanan ünlü albümü Les Plantes Potagères'te geçmektedir. Eşsiz görünümüne ve çıkış noktasına bir gönderme niteliğindeki adının orijinal olarak Borde Galeux d' Eysines olarak bilindiğine inanılıyor. , Fransızca'da "Eysines'ten kabuklarla işlemeli" anlamına gelir. Bugün kabak, alışılmadık görünümü nedeniyle hala tercih ediliyor ve Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ev bahçıvanları meyveleri kişiselleştirmek için benzersiz yollar keşfettiler. Genç kabak, kelimelerle veya desenlerle hafifçe oyulabilir ve kabak olgunlaştıkça, oymayı siğillerle doldurur. Bu işlem bahçıvanların yaratıcı olmalarına ve sonbahar vitrinleri için türünün tek örneği dekoratif bir öğeye sahip olmalarına olanak tanır.</p> <p>Galeux d ’Eysines kabak, on dokuzuncu yüzyılda Fransa'nın Eysines kentinde ortaya çıkan bir yadigarı çeşididir. Galeux d ’Eysines'in, Fransa'nın Tranzault kentindeki Foire aux Potirons balkabağı festivalinden kabak uzmanı ve yazar Amy Goldman tarafından tohumların geri getirilmesinden sonra 1996 yılında Amerika Birleşik Devletleri'ne geldiği düşünülüyor. Amerika'da hala benzersiz bir çeşittir, mevsimde çiftçi pazarlarında ve ev içi bahçelerde bulunabilir ve ayrıca Avrupa'da da bulunur.</p>

P 170

5/ 5

<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" /> </head> <body> <h2><strong>Deniz soğanı, hamile soğan tohumları (Albuca bracteata)</strong></h2> <h2><span style="color: #ff0000;"><strong>3 tohum paketi için fiyat.</strong></span></h2> <p>Albuca bracteata (Ornithogalum longebracteatum), hamile soğan, sahte deniz soğanı ve deniz soğanı ortak adlarıyla bilinir. Kuşkonmaz familyasından soğanlı çiçekli bir bitki türüdür. Çiçeklenme sapları 90 cm yüksekliğe kadar ulaşabilir ve 100 adet yeşilimsi beyaz çiçek taşıyabilir.</p> <p>60 cm (2 ft) uzunluğunda ve 2,5 cm (1 inç) genişliğinde, kayış şeklindeki mızrak şeklinde yapraklar, büyük ölçüde yerin üzerinde bulunan büyük bir ampulden dışarı çıkar. Kökler beyaz ve sulu. 0.5 cm çapında ve yeşil orta damarlı birçok küçük, hoş kokulu, beyaz çiçek, 70-90 cm boyuna ulaşabilen salkımların üzerinde bulunur. Çiçeklenme genellikle ilkbahardan kışın başlarına (kuzey yarımkürede Mayıs'tan Ağustos'a kadar), sap başına 50 ila 100 çiçekle gerçekleşir. Bir bitki bir seferde 300'e kadar çiçeğe sahip olabilir. Meyve kapsülleri 10 mm uzunluğunda ve 6 mm çapındadır. Tohumlar 4 x 1,5 mm boyutlarında dikdörtgendir. Albuca bracteata, kuraklık dönemlerinde yapraklar ölürken bir kriptofittir.</p> <p>Genellikle süs bitkisi olarak yetiştirilir. Bitki çok uyumludur ve bu nedenle kaplarda büyümek için idealdir. Direkt güneşi tercih eder. Yüzey iyi bir şekilde süzülmelidir.</p> <p>-5 ° C'ye kadar sıcaklıklara dayanıklı</p> <p>Tıpta bitkinin ezilmiş yaprakları kesik ve morlukları tedavi etmek için kullanılır. Bazı kaynaklara göre, bu bitkinin tıbbi etkisi aloe veranınkine benzer.</p> </body> </html>

CT 2 AB