

Aloidendron barberae, dawniej Aloe bainesii i Aloe barberae, znany również jako aloes drzewny, to gatunek sukulentu z rodzaju Aloidendron. Największa roślina podobna do aloesu w Afryce. Aloes drzewiasty jest często używany jako roślina ozdobna.
Aloidendron barberae, dawniej Aloe bainesii i Aloe barberae, znany również jako aloes drzewny, to gatunek sukulentu z rodzaju Aloidendron. Największa roślina podobna do aloesu w Afryce. Aloes drzewiasty jest często używany jako roślina ozdobna.
Taksonomia
Aloidendron barberae został po raz pierwszy zebrany i przekazany do klasyfikacji przez Mary Elizabeth Barber, która była kolekcjonerką roślin w dawnym Transkei. Wysłała okazy rośliny i jej kwiatów do Królewskich Ogrodów Botanicznych w Kew, gdzie w 1874 roku William Turner Thiselton-Dyer (1843–1928) nazwał ją na jej cześć. Chociaż przez wiele lat była znana jako A. bainseii, Aloe barberae była nazwą nadawaną tej roślinie po raz pierwszy i ma ona pierwszeństwo zgodnie z Międzynarodowym Kodeksem Nomenklatury Botanicznej, podobnie jak epitet używany w kombinacji Aloidendron barberae.
Dystrybucja
Siedliskiem aloesu drzewiastego są subtropikalne lasy przybrzeżne, kloofy (wąwozy) i suche doliny we wschodnich regionach południowej Afryki. Aloidendron barberae jest szeroko rozpowszechniony od Przylądka Wschodniego przez dawne Transkei, KwaZulu-Natal, Eswatini i Mpumalanga; i na północ do Mozambiku i Afryki Wschodniej.
Uprawa
Aloidendron barberae stanowi uderzający centralny punkt w ogrodzie, będąc ogromnym rzeźbionym drzewem ze zgrabną koroną.
Rozmnaża się ją łatwo, szczególnie przez sadzonki, które przed sadzeniem należy pozostawić do wyschnięcia na tydzień lub dwa. Preferuje dobrze przepuszczalną glebę, zwłaszcza na zboczach, a gdy jest mała, toleruje lekki cień. Nie należy go sadzić pomiędzy budynkami ani w miejscach, w których korzenie będą ograniczone, ponieważ pień i korzenie muszą się rozszerzać i rozprzestrzeniać.
Opis