
Roślina odporna na zimno i mróz

Czosnek kaszmirski ma twardą, złocistobrązową łuskę i wygląda jak pojedynczy ząbek czosnku. Ma zaokrąglony, bulwiasty kształt ze sztywną, spłaszczoną częścią po jednej stronie
Czosnek kaszmirski ma twardą, złocistobrązową łuskę i wygląda jak pojedynczy ząbek czosnku. Ma zaokrąglony, bulwiasty kształt ze sztywną, spłaszczoną częścią po jednej stronie dochodzącą do końca ogonowego goździka. Małe, pojedyncze ząbki mają średnicę od 1,5 do 4 centymetrów. Utwardzone warstwy zewnętrzne tworzą ochronną łuskę dla bańki, która rozwija się w temperaturach poniżej zera. Ząbek znajdujący się pod spodem ma kolor od jasnobiałego do kremowo-białego i oferuje silny, ostry smak czosnku bez kwasowości występującej w innych odmianach.
Czosnek kaszmirski, znany również w Indiach jako czosnek himalajski lub dżammu, to rzadka, jednozębna odmiana Allium sativum. W języku hindi, znany jako czosnek ze Śnieżnej Góry i Ek Pothi Lahsun, zbiera się go tylko raz w roku z dużych wysokości Himalajów i jest dobrze znany w całych Indiach ze swoich właściwości zdrowotnych. Badania wykazały, że czosnek kaszmirski jest siedem razy silniejszy niż dostępny w handlu czosnek pod względem korzystnych składników i właściwości.
Czosnek kaszmirski pochodzi z Himalajów, na terenie dzisiejszego Dżammu i Kaszmiru. Region ten znajduje się pomiędzy Pakistanem na zachodzie a Tybetem i Chinami na wschodzie i jest najbardziej wysuniętym na północ stanem Indii. Czosnek kaszmirski uprawiany jest na wysokości 1800 metrów nad poziomem morza w klimacie o wyjątkowo niskim poziomie tlenu i surowych, śnieżnych warunkach. Jest to jedna z niewielu roślin, które przetrwają w zimnym środowisku na dużych wysokościach. Czosnek pochodził z okolic dzisiejszego Kirgistanu, Tadżykistanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu. Uważa się, że czosnek kaszmirski jest jedną z najczystszych odmian ze względu na region, w którym jest uprawiany, i brak zanieczyszczeń przemysłowych w glebie.
Opis